« Τίποτα δεν μιλάει στον άνθρωπο για τον Θεό, όσο ο ουρανός! ».

Απόσπασμα της συνέντευξης του ηγουμένου π. Ιώβ (Τάλατς), εξομολόγου των Ρώσων αστροναυτών και εφημέριου του Ι.Ν Μεταμορφώσεως του Σωτήριος στην Αστερούπολη, το χωριό των Ρώσων αστροναυτών στην κ. Ναταλία Νικολάου, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Λομοσόσωφ της Μόσχας.

π. Ιώβ :  « Σήμερα οι αστροναύτες μας μιλούν ανοιχτά για την πίστη τους στον Θεό, παίρνουν κατά την πτήση στο Διάστημα λείψανα των αγίων, τεμάχια από το Τίμιο Ξύλο. Στον ελληνικής καταγωγής, αστροναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν έδωσα στην πτήση του τα λείψανα των αγίων Θεοδώρων, του αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη και του αγίου Θεωδώρου του Τήρωνος.

Έξι μήνες τα λείψανα αυτά ταξίδευαν στο Διάστημα, τώρα μου τα επέστρεψε! Ο πατέρας του είναι Ρώσος, η μητέρα του είναι Ελληνίδα. Γι΄ αυτό έχουν ειδικό ενδιαφέρον οι Έλληνες γι΄ αυτόν. Ξέρουμε ότι έπαιρνε μαζί του στο διάστημα την ελληνική σημαία.

Ν.Ν. : Είναι πιστός χριστιανός αυτός ;

π. Ιώβ :  Ξέρετε δεν δίνω τα λείψανα των αγίων σε όλους. Μόνο σ΄ αυτούς που εξομολογούνται και κοινωνούν. Τον συνόδευσα στη δεύτερη και στην τρίτη πτήση του ( οι αστροναύτες ποτέ δεν λένε , τελευταία.. ). Συχνά με έπαιρνε τηλέφωνο από το διάστημα. Τώρα, δόξα τω Θεώ, μπορείς να πάρεις το κινητό στη γη! Εγώ δεν μπορώ να τηλεφωνήσω στο διάστημα, αλλά από ΄ κει είναι εύκολο!

Ν.Ν. : Τι λέτε! Πώς αναπτύσσονται οι τεχνολογίες! Εδώ όμως στη γη επικοινωνείτε συχνά με τον Θεόδωρο ;

π. Ιώβ :  Ναι, συχνά! Ξέρετε, ο Θεόδωρος έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να γυριστεί πρόσφατα στη Ρωσία ένα ντοκιμαντέρ, “ Το Διάστημα ως Διακονία ”, στο οποίο οι αστροναύτες και οι κατασκευαστές των διαστημοπλοίων μιλούν για την πίστη τους στον Θεό.

Μερικά χρόνια πριν, μου ήρθε μια ιδέα.. να γυρίσουμε μια ταινία, η οποία θα αποκαταστήσει την αλήθεια, όσον αφορά τη σχέση της αστροναυτικής με τη χριστιανική πίστη. Ο Χρούτσεφ και η κλίκα του κάνανε το παν, προκειμένου να νομίζει ο κόσμος ότι η αστροναυτική είναι αθεϊστική υπόθεση. Ήθελα να αποκατασταθεί η αλήθεια. Και ο δεύτερος σκοπός μου ήταν να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, οι οποίοι θα δουλεύουν στο γύρισμα της ταινίας, καθώς και γι ΄ αυτούς για τους οποίους θα μιλάμε στο ντοκιμαντέρ αυτό.

Δηλαδή, εάν πιστός άνθρωπος μάθει από την ταινία αυτή ότι ο γενικός κατασκευαστής των πυραύλων, ο Σεργκέϊ  Κορολιόφ, και οι αστροναύτες από την πρώτη φουρνιά ήταν Ορθόδοξοι χριστιανοί, θα αρχίσει να προσεύχεται γι ΄ αυτούς.. Ποιος ξέρει που βρίσκονται οι ψυχές τους στον Κύριο ή κάπου αλλού.. Γιατί όλοι αμαρτωλοί είμαστε. Έτσι, κάθε προσευχή γι ΄ αυτούς δεν βλάπτει. Και κάτι ακόμα. Το γύρισμα μιας τέτοιας ταινίας είναι πράξη, η οποία θα συνοδεύει τον άνθρωπο αυτόν στην αιωνιότητα. Όλες οι πράξεις μας, κακές και καλές, όλες μαζί θα είναι.

Τέτοια, λοιπόν ιδέα είχα. Αλλά η υλοποίηση της επιθυμίας αυτής φαινόταν απίστευτη. Πού θα βρούμε χρήματα; Ποιος θα γράψει το σενάριο; Και….γίνεται ένα θαύμα! Παίρνουν ξαφνικά εμένα τηλέφωνο από την “Ρόσκοσμος”, μια κρατική εταιρία που ασχολείται με τα θέματα της Διαστημικής. Κάποια άγνωστη φωνή μου λέει : “ Ονομάζομαι Ελπίδα Σουσλόβα, σεναριογράφος. Θέλουμε να γυρίσουμε μια ταινία για τους χριστιανούς-αστροναύτες. Βοηθείστε μας”. Την ρωτάω: “Ποιος σας έδωσε το τηλέφωνό μου;”. Μου απάντησε: “ Ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, ο οποίος μου είπε χαρακτηριστικά: “ Τηλεφωνείστε στον Πνευματικό μου..”.

Δεν τους απάντησα τίποτα, ήθελα πρώτα να δω τον άνθρωπο, ο οποίος θα γράψει το σενάριο. Συναντηθήκαμε, λοιπόν, με αυτήν την κυρία. Και κατάλαβα ότι θα γράψει αλήθεια και θα βγάλουν σωστή ταινία.. Ήταν όμως δύσκολη υπόθεση.. Το γύρισμα προχωρούσε δύσκολα. Είχα βάλει τους όρους μου: Ο σεναριογράφος πρέπει να διαβάσει μερικά απαραίτητα βιβλία, μαζί με αυτά και τα βιβλία: “ Ο Σιλουανός ο Αθωνίτης”, “Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί”, “ Για την προσευχή” . Η κυρία Ελπίδα τα διάβασε όλα, αν και αυτά είναι δύσκολα, ακόμα και για τους ανθρώπους της Εκκλησίας και ενθουσιάστηκε. Ο άγιος Σιλουανός έγινε πια δικός της άνθρωπος.. ».

Πηγή : www.drasimas.gr

«Τέτοι’ αρετή έχουν, τέτοια φώτα μας δίνουν».

Απόσπασμα από τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, τόσο επίκαιρο, σα να γράφτηκε χτες.

Γράφει μεταξύ άλλων, στην επιστολή του προς τους Ευρωπαίους ηγέτες της εποχής του : 

« Κάνουν και οι μαθηταί τους ( των Ελλήνων ), οι Ευρωπαίοι, την ανταμοιβή εις τους απογόνους εμάς - γύμναση της κακίας και της παραλυσίας. Τέτοια αρετή έχουν, τέτοια φώτα μας δίνουν. Μια χούφτα απόγονοι εκείνων των παλαιών Ελλήνων χωρίς ντουφέκια και πολεμοφόδια και τ΄άλλα αναγκαία του πολέμου, ξεσκεπάσαμεν την μάσκαρα του Γκραν Σινιόρε, του Σουλτάνου, όπου ΄χε εις το πρόσωπόν του κι εσκίαζε εσέναν τον μεγάλον Ευρωπαίον. Και του πλέρωνες χαράτζι εσύ ο δυνατός, εσύ ο πλούσιος, εσύ ο φωτισμένος και τον έλεγες Γκραν Σινιόρε, φοβόσουνα να τον πεις Σουλτάνο.

Όταν ο φτωχός ο Έλληνας τον καταπολέμησε ξυπόλητος και γυμνός...τότε πολέμαγε και με σένα τον χριστιανόν - με τις αντενέργειές σου και το δόλο σου και την απάτη σου κι εφοδίασμα τις πρώτες χρονιές των κάστρων. Αν δεν τα εφοδίαζες, εσύ ο Ευρωπαίος, ήξερες, που θα πηγαίναμεν μ΄εκείνη την ορμή.

Ύστερα μας γιομόσατε και φατρίες - ο Ντώκινς μας θέλει Άγγλους, ο Ρουγάν Γάλλους, ο Κατακάζης Ρούσσους και δεν αφήνετε κανέναν Έλληνα - πήρε ο καθείς το μερίδιό του και μας καταντήσατε μπαλαρίνες σας και μας λέτε ανάξιους της λευτεριάς μας, ότι δεν την αιστανόμαστε.

Το παιδί , όταν γεννιέται, δεν γεννιέται με γνώση, οι προκομμένοι άνθρωποι το αναστήνουν και το προκόβουν.

Τέτοια ηθική έχετε εσείς και προκοπή, τέτοιους καταντήσατε κι εμάς τους δυστυχείς».

 Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη, εκδ. Καραβία.

Ένα συγκλονιστικό θαύμα στη Συρία:«...όταν ήμουν μουσουλμάνος, μου συνέβη..».

Τον Δεκέμβριο του 2004 βγήκε από τα μέσα ενημέρωσης ένας μουσουλμάνος Σαουδάραβας και διηγήθηκε ένα ζωντανό συγκλονιστικό γεγονός που έζησε και που άλλαξε όλη του τη ζωή. Το διηγήθηκε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλη τη Σαουδική Αραβία, Παλαιστίνη και προφανώς σε όλες τις γειτονικές χώρες. 

Παντρεύτηκε πριν από χρόνια μια κοπέλα, πλούσια μουσουλμάνα αλλά στείρα. Οπότε πέρασαν τα χρόνια και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά, παρόλο που είχαν πολλά χρήματα και πήγαν σε πολλούς γιατρούς. Οι γονείς του, του έλεγαν να παντρευτεί και δεύτερη γυναίκα και να κρατήσει και την πρώτη, αφού ο νόμος τους επιτρέπει να έχουν μέχρι και τέσσερις γυναίκες. Εκείνος κουρασμένος και αρκετά στεναχωρημένος, πήρε τη σύζυγό του να πάνε ταξίδι αναψυχής στη γειτονική μας, από το Ισραήλ, Συρία για να ξεκουραστούν και να ξεχάσουν λίγο.

Στη Συρία ενοικίασε λιμουζίνα με οδηγό-ξεναγό για να τους πάει σε όλα τα κοσμικά αξιοθέατα της Συρίας. Ο οδηγός πρόσεξε στο ζευγάρι που ξεναγούσε μια πικρία, πόνο και θλίψη στα πρόσωπά τους. Αφού λοιπόν ξεκουράστηκαν καλά, πήρε το θάρρος και τους ρώτησε γιατί δεν φαινόντουσαν ευχαριστημένοι, μήπως άραγε έφταιγε ο ίδιος και δεν τους άρεσε κάτι στην ξενάγηση και την περιήγηση που τους έκανε. Εκείνοι του ανοίχθηκαν και του εξήγησαν το πρόβλημα της ατεκνίας τους.

Ο μουσουλμάνος λοιπόν οδηγός, τους είπε ότι εδώ στη Συρία οι Χριστιανοί και μάλιστα οι Ορθόδοξοι έχουν το Μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊδανάγιας (Σεϊντανάγια στα αραβικά σημαίνει «Κυρία Δέσποινα») και πολλοί άτεκνοι καταφεύγουν στη Θαυματουργική της εικόνα. Εκεί λοιπόν τους δίνουν από το φυτίλι του καντηλιού της θαυματουργής αυτής εικόνας και το τρώνε, το καταπίνουν και τότε η “Μαρία” των Χριστιανών τους δίνει κατά την προαίρεσή τους και την πίστη τους.

Ενθουσιασμένος λοιπόν ο Σαουδάραβας και η γυναίκα του λένε στον ξεναγό: «Πήγαινέ μας εκεί στη Σεϊδανάγια, “τη Δέσποινα των Χριστιανών” κι αν γίνει το ποθούμενο και εάν αποκτήσουμε παιδί θα σου προσφέρω 20.000$ σε σένα και 80.000$ στο Μοναστήρι».

Πήγαν στη Μονή, έκαναν ό,τι έπρεπε και γυρίζοντας πίσω η γυναίκα βρέθηκε έγκυος. Σε μερικούς μήνες γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι υγιέστατο και πανέμορφο, Θαύμα της Παναγίας μας.

Μόλις γέννησε η σύζυγός του, ο Σαουδάραβας ήθελε να εκπληρώσει, να πραγματοποιήσει το τάξιμο που είχε κάνει. Τηλεφώνησε λοιπόν στον οδηγό εκείνο για να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο της Δαμασκού. Ο οδηγός όμως, πανούργος και κακός, ειδοποίησε άλλους δυο φίλους του για να πάνε μαζί στο αεροδρόμιο, να παραλάβουν τον πλούσιο και κατόπιν δολίως να τον σκοτώσουν και να λάβουν όσα χρήματα θα είχε μαζί του, δική τους μοιρασιά.

Πράγματι έτσι κι έγινε. Τον παρέλαβαν από το αεροδρόμιο. Καθ’ οδόν, χωρίς ο άμοιρος να γνωρίζει τι θα συνέβαινε, τους είπε ότι από τη χαρά του θα έδινε και στους φίλους του οδηγού από 10.000$.

Αυτοί αντί να τον πάνε στο Mοναστήρι, τον οδήγησαν σε έρημο μέρος, τον έσφαξαν κόβοντάς του πρώτα το κεφάλι, καθώς και τα υπόλοιπα μέρη του σώματός του (χέρια και πόδια) σε κομμάτια. Τους τύφλωσε όμως το πάθος από αυτήν την εγκληματική τους ενέργεια και αντί να τον πετάξουν εκεί, τον έβαλαν στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, αφού πήραν μαζί τους χρήματα, ρολόϊ και ό,τι είχε και ξεκίνησαν να πάνε σε άλλο ερημικό μέρος για να τον πετάξουν.

Στον εθνικό δρόμο τους χάλασε το αμάξι και στάθηκαν στη μέση του δρόμου, για να δουν τι συνέβαινε και γιατί σταμάτησε η μηχανή και τους άφησε. Ένας περαστικός τους είδε και από μόνος του σταμάτησε με το αυτοκίνητό του να τους βοηθήσει. Εκείνοι όμως φοβούμενοι μήπως γίνουν αντιληπτοί για το φοβερό έγκλημα που είχαν διαπράξει, προσποιήθηκαν ότι δεν θέλουν βοήθεια.

Ο περαστικός οδηγός όμως φεύγοντας παρατήρησε να στάζει αίμα κάτω από το πορτ μπαγκάζ και πιο κάτω ειδοποίησε την αστυνομία να πάνε να εξιχνιάσουν τι συνέβαινε, διότι αυτοί οι τρεις, του φάνηκαν ύποπτοι.

Έφθασε η αστυνομία, είδαν οι αστυνομικοί το αίμα στο οδόστρωμα και δίνουν διαταγή να ανοίξουν το πορτ μπαγκάζ. Μόλις άνοιξαν σηκώνεται και βγαίνει έξω ο Σαουδάραβας υγιής, ολοζώντανος, με αίματα βέβαια αλλά ραμμένος. “Μόλις τώρα” τους λέει “η Παναγία τελείωσε και τις τελευταίες ραφές του λαιμού μου εδώ μπροστά”, δείχνοντας το καρύδι του λαιμού του, “αφού μου έραψε όλο μου το σώμα πρώτα”.

Ο κακοποιός εγκληματίας ταξιτζής και οι συνεργοί του, έχασαν τα λογικά τους, τρελάθηκαν και με χειροπέδες τους οδήγησαν στις ψυχιατρικές φυλακές. Φώναζαν σαν δαιμονισμένοι “εμείς σε σκοτώσαμε, εμείς σε κομματιάσαμε, σου κόψαμε το κεφάλι, πώς ζεις;”

Ο Σαουδάραβας πήγε για πιστοποίηση του λαμπρού Θαύματος. Τον είδαν ιατροδικαστές, εμπειρογνώμονες, αστυνομικοί και πιστοποίησαν με υπογραφές το Θαύμα.

Τα ράμματα ήσαν και είναι φανερά. Φαινόταν φρεσκοσυναρμολογημένος. Διεκήρυττε δε και ομολογούσε ότι “η Παναγία με έραψε και με ανέστησε με την Δύναμη του Υιού Της.”

Κατόπιν ο ιαθείς και αναστηθείς, κάλεσε τηλεφωνικώς όλους τους δικούς του και ήλθαν στη Συρία. Πήγαν στο Μοναστήρι, ευχαρίστησαν την Παναγία Σεϊδανάγια και πρόσφεραν δεήσεις και δοξολογίες. Και αντί του ποσού των 80.000$ που ήταν το τάξιμό του στην Παναγία Σεϊδανάγια, προσφέρει στη Μονή το ποσό των 800.000$, για τη μεγάλη ευεργεσία που του προσέφερε η Παναγία μας.

Ο ίδιος σήμερα αφηγείται συνεχώς το συγκλονιστικό αυτό Θαύμα και αρχίζει πάντοτε λέγοντας: “ Όταν ήμουν μουσουλμάνος μου συνέβη αυτό κι αυτό”, δηλώνοντας ότι δεν είναι πλέον μουσουλμάνος, ούτε αυτός ούτε η οικογένειά του.

Το Θαύμα αυτό τάραξε τις Αραβικές μουσουλμανικές χώρες και όλη τη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σάλο και φοβερή έκπληξη.

“ Ζει Κύριος ο Θεός ημών,

ο Θεός των Δυνάμεων ”

Π. Ιγνάτιος-Ηγούμενος
Ιεράς Μονής των Ποιμένων
Μπετσαχούρ-Βηθλεέμ

«Για να δω, τι λέει το ζώδιο μου για σήμερα; ».

Πριν από λίγο καιρό βρεθήκαμε στην Ιερά Μονή του Οσίου Αρσενίου, στο Βατοπαίδι Χαλκιδικής και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον πατέρα Αρσένιο, ειδικό σε θέματα αιρέσεων, σχετικά με την αστρολογία. Μια εποικοδομητική συζήτηση που μας αφορά όλους.

- Πάτερ Αρσένιε, τα τελευταία χρόνια η αστρολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή των ανθρώπων. Ποια είναι η γνώμη σας;

- Γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να μπει στη ζωή μας και σίγουρα αυτό δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για ένα υπαρκτό πρόβλημα και η ευθύνη των μέσων ενημερώσεως σ’ αυτό είναι μεγάλη. Κυριολεκτικά το κοινό κατακλύζεται από μηνύματα που διαφημίζουν την αστρολογία.

- Είπατε ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να μπει η αστρολογία στη ζωή μας και ότι αυτό δεν είναι τυχαίο. Τι εννοείτε;

- Να σας πω. Η αστρολογία δεν είναι ουδέτερη θρησκευτικά. Εντάσσεται πλήρως στον ευρύτερο αποκρυφιστικό χώρο. Πιστεύει στο λεγόμενο κάρμα και στη μετενσάρκωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις σχετικές διαφημίσεις διαβάζουμε: «μέντιουμ, αστρολόγος, ψυχοερευνήτρια, χαρτιά ταρώ». Οπότε πάνε όλα μαζί, «πακέτο» κατά τη σύγχρονη έκφραση. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι η αντίχριστη κίνηση της «Νέας Εποχής του Υδροχόου» θεμελιώνεται στην αστρολογία. Αυτό λοιπόν το σκοτεινό κύκλωμα προβάλλει την αστρολογία, επιδιώκοντας να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν σ’ αυτήν.

Θα πρέπει από την αρχή να τονίσουμε ότι είναι ασυμβίβαστη η πίστη στην αστρολογία με την Ορθόδοξη πίστη. Δηλαδή, δεν μπορεί ένας χριστιανός να πιστεύει συγχρόνως και στην αστρολογία. Αυτό λέγει η Αγία Γραφή. Μάλιστα οι εμμένοντες στην ενασχόληση με την αστρολογία, όπως και με τη μαγεία και μαντεία, υποβάλλονται σε σοβαρά επιτίμια, όπως προβλέπουν οι ιεροί κανόνες της Εκκλησίας μας. Αποκόπτουν τον εαυτό τους από την Εκκλησία.

- Θα θέλαμε, πάτερ Αρσένιε, να μας πείτε τί ακριβώς πιστεύει η αστρολογία.

- Η αστρολογία πιστεύει ότι η θέση των άστρων την ώρα που γεννιέται κάποιος, βάζει μια ανεξίτηλη σφραγίδα στην προσωπικότητά του. Προδιαγράφει η θέση των άστρων το μέλλον του. Δεν μας λέγει όμως πώς γίνεται αυτό. Τί είδους επίδραση είναι αυτή που ασκούν, υποτίθεται, τα άστρα. Είδατε, λέμε «πιστεύει». Πρόκειται πράγματι για μια πίστη. Πίστη του αποκρυφισμού και της αρχαίας ειδωλολατρίας που αρνούνται τον Θεό και θεοποιούν τη φύση. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός που ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, ούτε πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος. Όλα πιστεύουν ότι τα κατευθύνει μια τυφλή και απρόσωπη αναγκαιότητα.

- Κάτι σαν το κισμέτ των μουσουλμάνων…

- Ακριβώς. Και πρόκειται βέβαια για μια δεισιδαιμονία. Εκτός αυτού, η αστρολογία ήδη από τα χρόνια της Αναγεννήσεως στη Δύση (16ος αι.) έχει πάρει, θα έλεγε κανείς, διαζύγιο από την επιστήμη της αστρονομίας. Η αστρολογία έχει μείνει κολλημένη στο γεωκεντρικό σύστημα, το οποίο βέβαια κανείς επιστήμων δεν δέχεται, ενώ η επιστήμη της αστρονομίας έχει υιοθετήσει το ηλιοκεντρικό σύστημα. Δεν υπάρχει κανείς επιστήμων αστρονόμος που να παραδέχεται την αστρολογία, αντίθετα μάλιστα υπάρχουν αποφάσεις διεθνών αστρονομικών συνεδρίων που καταδικάζουν την αστρολογία ως δεισιδαιμονία και τσαρλατανισμό.

- Παρ’ όλα αυτά οι αστρολόγοι πολλές φορές παρουσιάζονται με τίτλους σπουδών.

- Είναι καθαρή απάτη. Σε κανένα αναγνωρισμένο Πανεπιστήμιο του κόσμου δεν διδάσκεται η αστρολογία και δεν δίδεται δίπλωμα αστρολόγου. Συμβαίνει όμως το εξής: Αστρολόγοι ιδρύουν συλλόγους με βαρύγδουπες ονομασίες στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, όπως η ονομασία Ινστιτούτο, Ακαδημία, Faculty (Ανωτάτη Σχολή). Γίνονται οι ίδιοι Πρόεδροι, Γενικοί Γραμματείς κ.λπ. και απονέμουν ο ένας στον άλλο τίτλους και διπλώματα.

- Θα ρωτούσε όμως κανείς πώς γίνεται και οι προβλέψεις των αστρολόγων «βγαίνουν».

- Το ερώτημά σας είναι καίριο και θα σας απαντήσω. Δεν είναι αλήθεια όμως ότι οι προβλέψεις των αστρολόγων «βγαίνουν». Εκτός από τις περιπτώσεις απάτης, έχουμε την περίπτωση της «αυτοεκπληρούμενης προφητείας». Δηλαδή σου λέγει ο αστρολόγος ότι θα αρρωστήσεις, και εσύ αρχίζεις να συμπεριφέρεσαι σαν άρρωστος. Εσύ ρυθμίζεις έτσι τη στάση σου, οπότε η «προφητεία» αυτοεκπληρώνεται. Αλλά και στην περίπτωση που δεν εκπληρωθεί, σου λέγει ο αστρολόγος ότι δεν «βγήκε» η πρόβλεψη, επειδή εσύ ήσουν τοποθετημένος αρνητικά. Δηλαδή μονά-ζυγά δικά τους, κατά το κοινώς λεγόμενον..

- Κάτι δηλαδή σαν τους χρησμούς της Πυθίας;

- Ακριβώς. Η αστρολογική γλώσσα (η γλώσσα των ωροσκοπίων) είναι γεμάτη από ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε ο αστρολόγος να «βγαίνει λάδι» σε όλες τις περιπτώσεις. Εάν προσέξετε θα δείτε ότι οι λέξεις «ίσως», «μπορεί», «έχετε την τάση» είναι πολύ συνηθισμένες στα ωροσκόπια. Επίσης αναφέρονται γενικές αλήθειες που ο καθένας θα δεχόταν. Ακόμη ο αστρολόγος στο ωροσκόπιο επιδιώκει να κολακεύει και να καλοπιάνει αυτόν στον οποίον απευθύνεται.

Θα πρέπει επίσης να πούμε ότι όλη η αστρολογία θεμελιώνεται σε ένα λογικό και επιστημονικό σφάλμα. Έχουμε αυτό που λέμε στην Λογική «λήψη του ζητουμένου». Δηλαδή: ο αστρολόγος βλέποντας μερικά άστρα στον ουρανό που δεν έχουν καμία βαθύτερη σχέση μεταξύ τους (δηλαδή το ένα μπορεί να είναι σχετικά κοντά μας και το άλλο απείρως μακριά), τα συνδέει και τους δίνει με τη φαντασία του σχήματα και ονόματα. Παραδείγματος χάριν, αυτό, σου λέγει, είναι το ζώδιο του λέοντος. Όποιος γεννήθηκε την ώρα που ο Ήλιος διέρχονταν από αυτό το ζώδιο, είναι λέων και έχει τα χαρακτηριστικά του λέοντος. Δηλαδή προβάλλει ο αστρολόγος κάτι με τη φαντασία του στα άστρα, τους δίνει δηλαδή ιδιότητες και κατόπιν λέγει ότι αυτές οι ιδιότητες αποτελούν χαρακτηριστικά όσων ανήκουν σ’ αυτό το ζώδιο. Βλέπετε ότι πρόκειται για καθαρό λογικό σφάλμα και «λήψη του ζητουμένου».

Όμως, με τη φαντασία του μπορεί κανείς να δώσει άλλες ονομασίες στις ίδιες ομάδες των άστρων. Π.χ. σήμερα που δεν χρησιμοποιούμε τόξα και βέλη, αποκλείεται να ονομάζαμε τον αστερισμό του τοξότη έτσι. Θα τον ονομάζαμε διαφορετικά.

Πρόκειται στο βάθος για ένα είδος μαγικής πρωτόγονης σκέψης. Στην αστρολογία υπάρχει και κάτι άλλο που βοηθά τους αστρολόγους να πείθουν τα θύματά τους. Είναι η λεγομένη τεχνική των πολλών παραγόντων. Δηλαδή, ψυχολογώντας σε και βλέποντας ότι έχεις κάποια χαρακτηριστικά που αυτός τα αποδίδει σε όσους π.χ. ανήκουν στο ζώδιο του Κριού, σου λέγει: Πρέπει να είσαι Κριός. Εάν πεις όχι, σου λέγει: Πού την έχεις την σελήνη; (πού δηλαδή βρισκόταν στο ζωδιακό κύκλο η σελήνη όταν γεννήθηκες). Εάν από αυτά που θα πεις φανεί ότι ήταν στον Κριό, σου λέγει: Είδες που το βρήκα; Εάν πεις, «δεν ξέρω» σου λέγει: «πρέπει να είσαι Κριός». Εάν πάλι δεν το πετύχει, συνεχίζει και πάει λέγοντας.

Εξ άλλου ελάχιστοι γνωρίζουν τον ακριβέστατο τόπο και χρόνο γεννήσεώς των, ώστε να εκπληρώνουν τις απαιτήσεις που θέτουν οι αστρολόγοι για ένα «επιστημονικό» ωροσκόπιο. «Επιστημονικό» βέβαια κατά τη δική τους αντίληψη.

- Τελικά μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον, για να έχει νόημα όλη αύτη η συζήτηση;

- Η πίστη της Εκκλησίας μας είναι σαφής: Το μέλλον γνωρίζει μόνον ο Θεός ως παντογνώστης, χωρίς αυτό να καταργεί την ανθρώπινη ελευθερία. Το μέλλον δεν το γνωρίζει ούτε ο διάβολος, ούτε οι δαίμονες, ούτε βέβαια οι αστρολόγοι.
Προχωρημένοι όμως στον αποκρυφισμό αστρολόγοι μπορεί να πληροφορούνται από τους δαίμονες με τους οποίους συνεργάζονται -και υπάρχουν και ώρες και λέξεις με τις οποίες καλούν κάθε συγκεκριμένο δαίμονα- γεγονότα του παρελθόντος ή του παρόντος. 

Οι προχωρημένοι αστρολόγοι είναι στην πραγματικότητα οι μάγοι και οι σατανιστές. Στη συνηθισμένη της μορφή βέβαια η αστρολογία δρα ως ένα ελαφρύ «ψυχοναρκωτικό», το οποίο εισάγει αυτόν που θα παρασυρθεί, στον ευρύτερο αποκρυφιστικό χώρο, για να περάσει στη συνέχεια ίσως σε πιο σκληρά «ψυχοναρκωτικά», όπως είναι η μαγεία.

- Τί εννοείτε με τον όρο «ψυχοναρκωτικά»;

- Είναι διεθνής όρος και χρησιμοποιείται ακριβώς επειδή οι οπαδοί -όπως και στα γνωστά ναρκωτικά- οδηγούνται σταδιακά σε ολοκληρωτική εξάρτηση. Ο πιστός οπαδός της αστρολογίας δεν μπορεί να κάνει βήμα στη ζωή του, αν δεν συμβουλευθεί προηγουμένως τον αστρολόγο του. Τα αποτελέσματα συνεπώς της ενασχολήσεως με την αστρολογία είναι σοβαρά και επικίνδυνα. Γι’ αυτό θα πρέπει κανείς πολύ καλά να το σκεφθεί πριν αρχίσει «από περιέργεια» να ασχολείται. Δεν παίζουμε με τη φωτιά.

- Υπάρχει όμως και ο παράγων της απάτης. Έτσι δεν είναι;

- Και βέβαια υπάρχει. Να σας δώσω χαρακτηριστική απόδειξη. Υπάρχουν εκπομπές αστρολόγων στην τηλεόραση, όπου, ενώ μεταδίδεται η (υποτίθεται ζωντανή) εκπομπή, περνά και το «τρέιλερ» που γράφει: «Παρακολουθείτε την μαγνητοσκοπημένη εκπομπή (τάδε) με υποθετικά και παραδειγματικά τηλέφωνα»! Το ίδιο γίνεται και σε εκπομπές με χαρτορίχτρες. Οι επιτήδειοι κερδίζουν έτσι μέσω της πανάκριβης χρεώσεως των τηλεφωνημάτων.

- Ποια είναι νομίζετε τα αίτια που σπρώχνουν ανθρώπους στην αστρολογία;

- Με προλάβατε. Όταν η ανάγκη και η επιθυμία που αισθάνεται ο άνθρωπος να δώσει νόημα στη ζωή του, να δώσει απαντήσεις στα λεγόμενα υπαρξιακά ερωτήματα (από πού έρχομαι, πού πηγαίνω, ποιο είναι το νόημα της ζωής) δεν μπει στο σωστό δρόμο και δεν βρει τις σωστές απαντήσεις, αλλά μπλεχτεί στα επικίνδυνα μονοπάτια του αποκρυφισμού, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτός ο άνθρωπος θα ενδιαφερθεί και για την αστρολογία. Πολλοί άνθρωποι επίσης θέλουν τις εύκολες λύσεις, ή για άλλους η ελευθερία είναι βάρος. Προτιμούν άλλοι (και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα άστρα) να αποφασίζουν γι’ αυτούς.

- Τί θα είχατε να προτείνετε για την αντιμετώπιση του φαινομένου ή του προβλήματος αυτού, πάτερ Αρσένιε;

- Μόνον όταν κανείς βρίσκεται συνειδητά και ουσιαστικά στον χώρο της Εκκλησίας, είναι προφυλαγμένος από όλα αυτά τα αποκρυφιστικά και επικίνδυνα.
Αλλά και η Πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Είναι σκάνδαλο μέσα και από τα κρατικά ακόμη τηλεοπτικά κανάλια να διαφημίζεται απροκάλυπτα ο αποκρυφισμός.

- Μια άλλη ερώτηση τώρα. Τί είναι αυτό που λένε για μετατόπιση των ζωδίων;

- Αυτό, όπως και το λεγόμενο 13ο ζώδιο, έχουν τελευταία στριμώξει τους αστρολόγους. Διότι καταρρέει όλο το οικοδόμημά τους. Οπότε αυτοί που κατά τους αστρολόγους ανήκουν στο τάδε ζώδιο, στην πραγματικότητα δεν ανήκουν σ’ αυτό, αλλά στο επόμενο. Δηλαδή, κατά το κοινώς λεγόμενον, μύλος. Άσχημα τα νέα για την αστρολογία. Παρ’ όλα αυτά, αυτή συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της. Και αυτό γιατί εντάσσεται σ’ ένα πλαίσιο ερμηνείας του κόσμου που απευθύνεται στους μπερδεμένους ανθρώπους που ζουν μακριά από τον Θεό.

- Λένε πολλοί ότι εγώ δεν πέφτω θύμα στους μάγους και στους αστρολόγους. Αυτοί που πέσανε και τους φάγανε τις περιουσίες, δικό τους πρόβλημα. Τί θα λέγατε γι’ αυτό;

- Δεν είναι έτσι. Είναι ένα πρόβλημα με πολύ ευρύτερες διαστάσεις. Πέρα από το ότι η αδιαφορία για τον άλλον και τα προβλήματά του, δεν είναι συμπεριφορά χριστιανική, εγώ θα έλεγα σ’ αυτούς που τα λένε αυτά: Ας υποθέσουμε ότι ο δάσκαλος των παιδιών σας είναι οπαδός της αστρολογίας. Τότε αυτός δεν θα λάβει τόσο υπ’ όψιν του τα πορίσματα της παιδαγωγικής για την αγωγή που θα δώσει στα παιδιά σας, όσο το ωροσκόπιό τους, το οποίο θα αναλύσει. Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο προσηλυτισμού των παιδιών στον χώρο της αστρολογίας και του αποκρυφισμού από τον μπερδεμένο αυτόν δάσκαλο. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση που θα πέσετε σ’ έναν γιατρό οπαδό της αστρολογίας. Δεν θα συμβουλευτεί τόσο τις αναλύσεις αίματος και τις ακτινογραφίες, όσο το ωροσκόπιό σας.

Το ίδιο και ο πολιτικός οπαδός της αστρολογίας. Θα λάβει θέση σε σπουδαία θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής μελετώντας το ωροσκόπιο και συμβουλευόμενος τους αστρολόγους συμβούλους του.

Βλέπετε λοιπόν ότι η αστρολογία δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα, που δεν έχουν συνέπειες μόνο στα «κορόιδα» που πέφτουν θύματά της, αλλά σε όλους μας.

- Τί θα είχατε να μας πείτε κλείνοντας αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση;

- Την επόμενη φορά που κάποιος θα μας απευθύνει την ερώτηση «τί ζώδιο είσαι;», ας του απαντήσουμε «Δεν είμαι ζώο, αλλά άνθρωπος» (ζώδιο σημαίνει στα αρχαία ελληνικά μικρό ζώο).

Και ας έχουμε υπ’ όψιν μας και τούτο: Αν τον χρόνο που αφιερώνουν οι οπαδοί της αστρολογίας για να διαβάζουν κάθε μέρα στην εφημερίδα το «τί λένε τα άστρα για σας» (με αποτέλεσμα να γίνονται σιγά-σιγά από ελεύθεροι, δούλοι), τον αφιέρωναν για να διαβάζουν μια σελίδα από την Αγία Γραφή ή άλλο ωφέλιμο για την ψυχή τους βιβλίο ή τον αφιέρωναν στην προσευχή, θα άλλαζε η ζωή τους και θα γίνονταν πραγματικά ελεύθεροι ».

Συνέντευξη του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη, στο δημοσιογράφο Θεόδωρο Δούκα.

Από το Περιοδικό ''Παρακαταθήκη''

Τεύχος 30, Μαΐου-Ιουνίου 2003.

Πατρο-Κοσμάς ο Αιτωλός: « Θα έρθει εποχή που θα μας κυβερνούν τα άλαλα και τα μπάλαλα.. ».

..Πνεύμα άλαλον. Κάτι τέτοιο, στην εποχή μας έχει καταλάβει πολλά από τα σύγχρονα παιδιά και τους έχει πλήξει όχι τη μιλιά αλλά το λόγο, την εσωτερική, δηλαδή πνευματική τους συγκρότηση, καθώς και τη δυνατότητα επικοινωνίας με το στενότερο ( οικογενειακό ) ή το ευρύτερο ( κοινωνικό ) περιβάλλον. Ένα πνεύμα, που βέβαια δεν εκδηλώνεται ως δαιμονισμός, αλλά πάντως κατευθύνεται από αυτόν, που σκοπό έχει να οδηγήσει στην α - λογία, το λογικό πλάσμα του Θεού και στην εξομοίωσή του με τα άλογα κτήνη. 

  Αποτελεί φαινόμενο διαρκώς ογκούμενο που μελετάται από ειδικούς επιστήμονες ( ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, λογοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς ), το γεγονός ότι πολλά από τα σύγχρονα παιδιά δεν είναι σε θέση να οργανώσουν το λόγο τους και δεν μπορούν να εκφραστούν με συνέχεια, συνέπεια και πληρότητα. Δεν μπορούν να δομήσουν συγκροτημένο προφορικό λόγο, ούτε καν να ολοκληρώσουν μια πρόταση. Το λεξιλόγιό τους είναι φοβερά περιορισμένο και μεταξύ τους συνεννοούνται ως, επί το πλείστον, συνθηματικά.

  Επιπλέον βρίσκονται και σε πλήρη αδυναμία συνεννοήσεως και αλληλοκατανόησης προς το οικογενειακό τους περιβάλλον. Δεν είναι λίγοι οι γονείς εκείνοι που αισθάνονται να μιλούν σε άλλη γλώσσα με τα παιδιά τους ή άλλοτε να εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους ότι το παιδί τους δεν τους μιλά, έρχεται από το σχολείο, πετά την τσάντα του, κλείνεται στο δωμάτιό του για να ανοιχτεί στον δικό του κόσμο..στον κόσμο της οθόνης του υπολογιστή..

  Εδώ ίσως πρέπει να αναζητήσουμε και μία από τις βασικές αιτίες του φαινομένου. Οι ατελείωτες ώρες μπροστά στον υπολογιστή καλλιεργούν έναν αποδέκτη κατεξοχήν παθητικό. Το παιδί καλείται να ενεργοποιήσει σχεδόν μηδενικά, την κριτική του σκέψη. Επιπλέον το οπτικό ερέθισμα εντυπώνεται και εγχαράζεται βαθύτερα από ο, τιδήποτε άλλο στον εγκέφαλο. Έτσι εύκολα και σύντομα μπορούν να διαμορφωθούν συμπεριφορές, ήθη, συνειδήσεις, τύποι ανθρώπων, με έλλειμμα ωστόσο εσωτερικών ερεθισμάτων.

  Άραγε είναι τυχαίο το ότι ο πατρο-Κοσμάς ο Αιτωλός, ο περιπλανώμενος εκείνος άγιος καλόγηρος-φωτιστής του Γένους μας, πριν από 250 χρόνια έλεγε: « Θα έρθει εποχή που θα μας κυβερνούν τα άλαλα και τα μπάλαλα »; Ίσως τώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, μπορούμε να καταλάβουμε ότι τα « μπάλαλα », τα άψυχα προϊόντα της τεχνολογικής εξέλιξης είναι και « άλαλα » , όταν μόνα τους αυτά, χωρίς πνευματική θωράκιση των παιδιών και την κατάλληλη καθοδήγηση από τους γονεί , μεταφέρουν στους ανθρώπους και ειδικά στα παιδιά, « πνεύμα άλαλον » ; 

  Ίσως τώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, να είμαστε σε θέση να συνειδητοποιήσουμε ότι το πνεύμα το άλαλον εκδιώκεται από τα παιδιά μας με το Άγιο Πνεύμα.. Και επομένως να κάνουμε τη σωστή κίνηση για το παιδί μας από την πρώτη του ηλικία. « Δότε τω Θεώ τον λόγον », προτρέπει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Αυτός να έχει λόγο πάνω στα παιδιά μας. Αυτός να ενσπείρει μέσα τους τα σπέρματα εκείνα που θα καταργήσουν την αλογία των παθών και της αμαρτίας.

                                                                                             Πηγή : www.drasimas.gr

Η ιστορία της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΕΣΦΑΓΜΕΝΗΣ

Η εικόνα της Παναγίας της Εσφαγμένης βρίσκεται στην Ι. Μονή Βατοπαιδίου στο Άγιον Όρος, σε ειδικό προσκυνητάρι. Προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και η ονομασία αλλά και η ιστορία της.

Κάποτε υπήρχε κάποιος Διάκονος στο μοναστήρι, ο οποίος κατέβαλε πολύωρες προσπάθειες να διατηρεί το Καθολικό του μοναστηριού καθαρό, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει την παρατιθέμενη Τράπεζα στην ώρα της και να ζητά τη μερίδα φαγητού που του αναλογούσε αργότερα..Θεωρούσε ότι αυτό που έκανε, ήταν ανώτερο όλων των άλλων διακονημάτων των υπόλοιπων μοναχών. Αυτό ήταν ένας εγωιστικός λογισμός, πολύ επιζήμιος για το μοναχό..

Μία μέρα, ο Τραπεζάρης αγανάκτησε και αρνήθηκε να του δώσει όχι μόνο τη μερίδα του φαγητού του αλλά και λίγο ψωμί. Αυτό ήταν..ο μοναχός κυριεύτηκε από λογισμούς βλασφημίας και σε καμία περίπτωση δεν σκέφτηκε να ζητήσει συγγνώμη για την εγωιστική απαίτησή του. Θύμωσε ακόμη και με την Παναγία και ασταμάτητα μονολογούσε: « Μέχρι πότε εγώ θα σε υπηρετώ με τόσους κόπους και συ θα ανέχεσαι να με περιφρονούν και να μην μου δίνουν έστω και λίγο ψωμί για να καταπαύσω την πείνα μου; » .

..Και τότε αρπάζει το μαχαίρι και με πάθος και οργή το κάρφωσε στο μάγουλο της Παναγίας..Και..ω του θαύματος..από τη μαχαιριά τινάχτηκε αίμα και έρρεε ασταμάτητα, το πρόσωπο της Παναγίας έγινε ωχρό και έδειχνε να πονάει πάρα πολύ..Μπροστά σ΄ αυτό το θέαμα, τρόμος κατέλαβε τον διάκονο, έπεσε στο δάπεδο και έκλαιγε γοερά. Σε λίγο έφτασαν ο Ηγούμενος και οι άλλοι πατέρες και είδαν το συγκλονιστικό υπερφυσικό γεγονός. Το αίμα ήταν νωπό για πολύ ώρα και δεν έπηζε, ο δε Διάκονος τυφλώθηκε και συμπεριφερόταν παρανοϊκά, έτρεμε, ήταν αξιοθρήνητη η κατάστασή του.

Αυτή η κατάσταση κράτησε τρία (3) χρόνια. Ο Ηγούμενος του μοναστηριού και όλοι οι πατέρες έκαναν συνεχώς παρακλήσεις και Δεήσεις μπροστά στην Εικόνα της Θεοτόκου. Κάποια στιγμή παρουσιάστηκε η Παναγία στον Ηγούμενο της Μονής και του είπε πως για τις προσευχές όλων των πατέρων της μονής, συγχώρεσε τον Διάκονο, του χαρίζει την υγεία του, αλλά το χέρι του, με το οποίο έκανε αυτήν την πράξη θα το κρίνει ο Θεός κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του..

Την άλλη μέρα, ο Διάκονος συμπεριφερόταν φυσιολογικά, έκλαιγε όμως ζητώντας το έλεος της Θεοτόκου....Και η Παναγία δεν άφησε απαρηγόρητο τον Διάκονο..λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή του αποκάλυψε πως, λόγω της ειλικρινέστατης μετάνοιάς του, του συγχώρησε τελείως το αμάρτημά του. Του τόνισε όμως πως για το χέρι του, θα δοκιμαστεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία..

Πράγματι, όταν πέρασαν τα τρία χρόνια, σύμφωνα την αγιορείτικη συνήθεια και άνοιξαν τον τάφο του Διακόνου για τη μετακομιδή των οστών του στο κοινό Κοιμητήριο, όλοι έμεινα άφωνοι και έκπληκτοι από το θέαμα : όλα τα οστά του κεκοιμημένου μοναχού ήταν καθαρά ( δείγμα ελεημένου και μετανοημένου ανθρώπου ), το χέρι του , από τον αγκώνα και κάτω ήταν μελανιασμένο και αδιάλυτο..Τότε όλοι οι πατέρες αποφάσισαν να διαχωρίσουν το χέρι από τα υπόλοιπα οστά και να το τοποθετήσουν κοντά στη συγκεκριμένη εικόνα της Θεοτόκου για να θυμούνται όλοι σε ποιο σημείο μπορεί να μας οδηγήσουν τα πάθη αλλά και πως είναι ανεξάντλητο το έλεος του Θεού και η αγάπη της Παναγίας στους αληθινά μετανοούντες.

Κυριακή του Θωμά : Μήπως είμαι κι εγώ, Κύριε;

Τούτη την Κυριακή, την ονομάζουμε « Κυριακή του Θωμά » και μάλιστα τονίζεται με έμφαση « του άπιστου Θωμά ». Όχι δεν ήταν άπιστος, ο μαθητής του Χριστού, δεν αμφισβήτησε ποτέ τον Δάσκαλό του.. Δεν ήταν άπιστος αλλά δύσπιστος. Ήθελε να βεβαιωθεί χειροπιαστά για τον Αναστημένο Κύριο. Κι ο αναστάς Χριστός δεν του χάλασε το χατίρι.

Σήμερα, σχεδόν όλοι είμαστε δύσπιστοι απέναντι στον Χριστό. Θέλουμε και επιζητούμε να Τον δούμε ζωντανό, να αγγίξουμε τις πληγές Του για να βεβαιωθούμε.. Κι ο Κύριος δεν χαλάει χατίρι, ούτε και σε μας. Πληγές ψάχνουμε; Πληγές μας φανερώνει. Πώς; Πού; Πότε; 

Οι πληγές είναι οι δοκιμασίες μας, ο πόνος μας, το δάκρυ μας, οι ασθένειες μας, ο εφάμαρτος βίος μας. Εκεί είναι ο Χριστός και περιμένει να αγγίξουμε τις δικές μας πληγές. Πώς θα τις αγγίξουμε; Ζητώντας τη βοήθειά Του για να κλείσουν, διαρκώς μετανοούντες και προσευχόμενοι.  

Αν αρνηθούμε την βοήθεια Του, αρνούμαστε και τις πληγές μας, τις αφήνουμε ανοιχτές.. να μας πονούν. Αρνούμαστε τη δύναμη του Θεού να επέμβει και να μας βοηθήσει και τότε γινόμαστε πραγματικά άπιστοι, όχι απλά δύσπιστοι, όπως ο Θωμάς.

Δεν μας αρκεί πολλές φορές που έχουμε τα πάντα και ξεχνάμε να Τον δοξάσουμε γι’ αυτά. Και τότε έρχεται η δοκιμασία για να μας επαναφέρει και να συνέλθουμε. Δεν χρειάζεται όμως να δυσπιστούμε και να Τον ψάχνουμε εναγωνίως, πού είναι για να βοηθήσει.. Εκεί είναι, μας δείχνει τις δικές του πληγές, για να μας δώσει κουράγιο και δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας. Ας μην δυσπιστούμε όμως, όπως ο Θωμάς και τότε ο Σταυρός μας θα γίνει ελαφρύτερος.