Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης : ένας άγιος της εποχής μας..

Τιμάται σήμερα ( 12/07 ) η Κοίμηση του Οσίου Γέροντος Παϊσίου, ενός καινοφανούς αγίου των ημερών μας..

Η ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ

Διηγήθηκε ο Γέροντας : « Μια γνωστή μου γριά ήταν πολύ τσιγκούνα. Η κόρη της ήταν πολύ καλή και ό, τι ήθελε να δώσει ελεημοσύνη το έριχνε από το παράθυρο έξω, έβγαινε με άδεια χέρια, γιατί την έλεγχε μήπως πήρε τίποτε και ύστερα το έπαιρνε και το έδινε. Όμως, αν της έλεγε ότι ο καλόγηρος ( εγώ δηλαδή ), είπε να μου δώσεις αυτό το πράγμα, το έδινε.

Μετά το θάνατό της βλέπω έναν νέο ( θα ήταν ο φύλακας άγγελος της ) και μου λέει : '' Έλα και σε θέλει η........''. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι μου συνέβη και βρέθηκα στην Κόνιτσα, μπροστά σε έναν τάφο. Κάνει το χέρι του έτσι και ανοίγει ο τάφος. Βλέπω μέσα έναν πολτό από γλίτσες και τη γνωστή μου γριά που είχε αρχίσει να λιώνει και να φωνάζει : '' Καλόγερε σώσε με ! ''.

Την πόνεσα, την λυπήθηκα. Χωρίς να τη σιχαθώ, κατέβηκα μέσα, την αγκάλιασα και τη ρωτούσα : '' Τι έχεις ; ''. Μου λέει : '' Πες μου, ό,τι μου ζήτησες εγώ πρόθυμα δεν σου το έδωσα ; ''. '' Ναι, έτσι είναι '' είπα. ''Εντάξει'', την καθησύχασε ο νέος ( ο φύλακας άγγελος της ) .

Έκανε πάλι το χέρι του έτσι και ξανατράβηξε τον τάφο σαν κουρτίνα και βρέθηκα πάλι στο καλύβι.

Οι αδελφές από τη Σουρωτή με ρώτησαν : '' Τι σου συνέβη του αγίου Ανδρέα ; ''. Απαντώ : '' Να κάνετε προσευχή γι’ αυτήν την ψυχή......''.

Σε δυο μήνες τη βλέπω πάλι. Υπήρχε ένα χάος και ψηλά σ’ ένα ίσιωμα ήταν παλάτια, σπίτια πολλά, άνθρωποι πολλοί. Εκεί πάνω ήταν η γριά πολύ χαρούμενη. Το πρόσωπό της ήταν σαν μικρού παιδιού, μόνο ένα σημαδάκι είχε και ένα Αγγελάκι το έτριβε για να καθαρίσει κι αυτό.

Βαθιά, στο χάος είδα κάποιους να χτυπιούνται, να ταλαιπωρούνται και να προσπαθούν να ανέβουν πάνω...

Την αγκάλιασα από χαρά. Την πήρα πιο πέρα για να μη μας βλέπουν και πληγώνονται. Μου είπε : '' Έλα να σου δείξω που με έβαλε ο Κύριος...'' ».

 ΔΙΑΣΩΣΗ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο π. Χρήστος Τσάνταλης από τη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης και εφημέριος Κερασιάς, με εννέα παιδιά καταθέτει : « Μερικά από τα παιδιά μου έπαιζαν στην ταράτσα του σπιτιού και κάποια στιγμή άρχισαν να πηδούν τον φωταγωγό. Ένα αγοράκι μου έξι ετών, που δεν μιλάει ακόμα καλά, θέλησε και αυτό να πηδήξει. Βρέθηκε στο κενό και σαν βολίδα έφυγε προς τα κάτω. Ήλθαν τα παιδιά τρομαγμένα και μου το είπαν. Έτρεξα με χτυποκάρδι στο βάθος του φωταγωγού, για να περιμαζέψω το μικρό. Έμεινα έκπληκτος όταν το είδα να έρχεται προς το μέρος μου κατακίτρινο από το φόβο. Το πήγα στο νοσοκομείο. Οι γιατροί το εξέτασαν και είπαν ότι δεν έχει τίποτε, ούτε το παραμικρό τραύμα..

Καταλάβαμε πως πρόκειται περί θαύματος και σκέφτηκα πως η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Νέας Μηχανιώνας έσωσε το παιδί. Το πήγα στην εικόνα της και το ρώτησα : '' Αυτή σε φύλαξε; ''.

Αυτό απάντησε : '' όχι''. Με οδήγησε στη φωτογραφία του π. Παΐσιου και μου τον έδειξε με το δάκτυλο..'' Aυτός με κράτησε'' »..

ΤΟ ΚΑΣΚΟΛ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ ΟΓΚΟ

Μαρτυρία Φιλίτσας...από το Βόλο: « Βρέθηκα στη δύσκολη θέση να μην μπορώ να βοηθήσω και να ηρεμήσω την απελπισμένη αδελφή μου, μετά από ένδειξη όγκου στη μαστογραφία που έκανε.

Με σεβασμό ζήτησα από αγαπητή μου φίλη την πολύτιμη κληρονομιά της, το κασκόλ του σεβαστού Γέροντος Παΐσιου. Κρατώντας το σφιχτά στην αγκαλιά μου, με χέρια τρεμάμενα, με έντονο χτυποκάρδι έτρεξα και το εναπόθεσα στην αγκαλιά της πασχούσης. Εκείνη με δάκρυα στα μάτια πήγε στο εικόνισμα και προσευχήθηκε. Της ευχήθηκα περαστικά και το επέστρεψα αμέσως στη φίλη μου.

Μετά από 4 -5 μέρες η άρρωστη επανέλαβε τη μαστογραφία. Το θαύμα είχε γίνει. Η μαστογραφία ήταν πεντακάθαρη. Ο όγκος είχε εξαφανιστεί. Μεγάλη η χάρη του Γέροντος Παΐσιου ».

Πηγή: Ιερομόναχου Ισαάκ, ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ