Ο βίος και το Μαρτύριο της αγίας Μαρίνας της Άνδρου.

Η αγία Μαρίνα έζησε στους χρόνους των διωγμών. Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. σ’ ένα χωριό της Αντιόχειας της Πισιδίας που λεγόταν Καισάρεια. Η Εκκλησία της Αντιόχειας είναι Αποστολική Εκκλησία της Μικράς Ασίας. Ιδρύθηκε από τον Απόστολο Παύλο κατά την πρώτη αποστολική περιοδεία του. Αλλά μέχρι τους χρόνους των διωγμών ανθούσε εκεί η ειδωλολατρία.

Η αγία Μαρίνα γεννήθηκε από ειδωλολάτρες γονείς. Ο πατέρας της Αιδέσιμος ήταν ιερέας των ειδώλων. Μητέρα δεν γνώρισε η αγία, διότι η μητέρα της εκοιμήθη λίγο μετά τη γέννηση της μοναχοκόρης της. Ως μητέρα της γνώρισε μία ευσεβή χριστιανή που της ανατέθηκε να μεγαλώσει το βρέφος. Η γυναίκα αυτή έδειξε πολλή αγάπη και στοργή στη μικρή Μαρίνα, τη βάφτισε αθόρυβα και την ανέθρεψε μα τα ιερά γράμματα. Αλλά και η μικρή Μαρίνα ήταν αγαθή ψυχή, καλής προαιρέσεως κόρη, δεχόταν καλοπροαίρετα τον σπόρο της πίστεως, ο οποίος βλάστησε στη νεανική καρδιά της και καρποφόρησε «καρπόν εκατονταπλασίονα».

Η καλλιπάρθενος Μαρίνα θαύμαζε τους Μάρτυρες της πίστεως που έχυναν το αίμα τους για την αγάπη του Χριστού και ήθελε να τους μιμηθεί. Σε ηλικία 15 ετών ομολογούσε φανερά τη χριστιανική πίστη της, παρόλο που κινδύνευε να οδηγηθεί στο μαρτύριο. Ο πατέρας της την πίεσε να θυσιάσει στα είδωλα αλλά η Αγία αρνήθηκε, λέγοντας ότι πίσω από τα είδωλα κρύβεται ο σατανάς. Τότε ο πατέρας της, την αποκλήρωσε. Δεν ήθελε ούτε να τη βλέπει. Αυτός ήταν ο πρώτος ισχυρός πειρασμός που αντιμετώπισε η αγία Μαρίνα.

Σε ηλικία 16 ετών αντιμετώπισε και δεύτερο, ισχυρότερο πειρασμό. Ο έπαρχος της Ασίας, Ολύβριος εντυπωσιάστηκε από το σωματικό και το ψυχικό κάλλος της και κίνησε γη και ουρανό για να τη νυμφευθεί. Αλλά η Αγία είχε δώσει την καρδιά της στο Νυμφίο Χριστό και σε όλες τις προτάσεις του Ολύβριου αντέτασσε τη φράση «είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να τη ρίξουν στη φυλακή. Την άλλη μέρα την ανέκρινε με γλυκόλογα.

Αλλά επειδή η Αγία έμενε σταθερή στην πίστη της, διέταξε να τη βασανίσουν με σκληρά βασανιστήρια. Τη χτύπησαν άσπλαχνα με σιδερένια ραβδιά και κατόπιν την κρέμασαν και ξέσχισαν τις σάρκες της με σιδερένια άγκιστρα. Το αγνό αίμα της έτρεξε άφθονο και οι πληγές της πονούσαν τρομερά. Η νεαρή μάρτυς υπέμενε με ανδρεία τους πόνους ατενίζοντας τον ουρανό. Όσοι παρακολουθούσαν το μαρτύριό της απορούσαν πώς μια δεκαεξάχρονη κόρη άντεχε τόσο σκληρά βασανιστήρια.

Έπειτα την έριξαν νηστική στο υπόγειο της φυλακής. Μέσα στη σκοτεινή φυλακή, η αγία όλη τη νύχτα προσευχόταν. Ο διάβολος για να την εκφοβίσει, όρμησε στο κελί της, μεταμορφωμένος σε δράκοντα. Από τα μάτια και τα ρουθούνια του έβγαιναν φωτιά και καπνός. Την πλησίασε με ανατριχιαστικό σφύριγμα και όρμησε να την καταπιεί. Η προσευχόμενη αγία δεν τρομοκρατήθηκε αλλά χάραξε στην κοιλιά του δράκοντα το σημείο του Σταυρού και ο δράκοντας έσκασε.

Ο διάβολος υποχώρησε κατησχυμμένος αλλά επανήλθε μεταμορφωμένος σε αποκρουστικό μαύρο σκύλο με κέρατα. Η αγία ούτε τον σκύλο φοβήθηκε αλλά έκανε το σημείο του Σταυρού και του έδωσε μια γερή στο κεφάλι και μια στη ραχοκοκαλιά. Θείο φως έλαμψε στη φυλακή, ένας Σταυρός σχηματίστηκε και πάνω από τον Σταυρό πετούσε ένα λευκό περιστέρι. Ο σατανάς εξαφανίστηκε, η Χάρις του Θεού θριάμβευσε και οι πληγές της αγίας θαυματουργικώς επουλώθηκαν.

Το πρωί η αγία οδηγήθηκε υγιέστατη στον έπαρχο. Ο έπαρχος προσπάθησε να την πείσει να θυσιάσει στα είδωλα για να σώσει τη ζωή της αλλά διαπίστωσε άλλη μια φορά το αμετακίνητο φρόνημά της και διέταξε να την κάψουν με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά η Χάρις του Θεού θεράπευσε θαυματουργικώς και τις πληγές των εγκαυμάτων της. Μόλις είδαν το θαύμα αυτό, πολλοί ειδωλολάτρες πίστεψαν στον Θεό και έγιναν χριστιανοί.

Ο έπαρχος ενοχλήθηκε και διέταξε να δέσουν τα πόδια και τα χέρια της αγίας και με το κεφάλι προς τα κάτω να τη ρίξουν σ’ έναν κάδο γεμάτο με νερό. Αλλά η αγία αναδύθηκε από το νερό ελευθερωμένη από τα δεσμά και όρθια. Έλαμψε πάλι το Θείο φως, σχηματίστηκε το σημείο του Σταυρού και το λευκό περιστέρι στεφάνωσε την τίμια κεφαλή της με στεφάνι που το κρατούσε στο ράμφος του λέγοντας: « Έλα Μαρίνα να χαρείς την ανάπαυση που προορίζεται για τους δικαίους ». Μπροστά σ’ αυτό το θαύμα, πλήθη ειδωλολατρών ομολόγησαν την πίστη τους στον αληθινό Θεό και έγιναν χριστιανοί. Τότε ο έπαρχος ταπεινωμένος διέταξε να την αποκεφαλίσουν. ( 286 μ.Χ. )

Η Αγία Μαρίνα μετά το ένδοξο μαρτύριό της, πήρε ειδική χάρη από τον Θεό να προστατεύει τα παιδιά και να θεραπεύει όσα είναι καχεκτικά και άρρωστα. Σύγχρονα θαύματά της κάνουν το γύρο του κόσμου. Τιμάται στις 17 Ιουλίου.

Απολυτίκιο

Ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, σὺ κεκτημένη σεμνή, ἀνδρείως κατεπάτησας ὄφιν ἀρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ἤσχυνας Ὀλυμβρίου τᾶς πικρᾶς τιμωρίας, εὐφρανας Ἀσωμάτων τᾶς χορείας ἀθλοῦσα, διὸ ἀπαύστως πρέσβευε Χριστῷ, εἰς τὸ σωθήναι ἠμᾶς.