Πρόσωπο ή Προσωπείο;

Πριν από μερικά χρόνια είχα μια συζήτηση με μια μαθήτρια μου, η οποία προσπαθούσε να με πείσει να φορέσω μια αποκριάτικη στολή και να ξεφαντώσω μαζί με την παρέα της. Δεν ήθελα..εκείνη επέμενε.. «Μα θα ξεσκάσουμε, θα ξεφαντώσουμε..» μου έλεγε, «θα χορέψουμε, θα απελευθερωθούμε» ..

Εκεί την διέκοψα και τη ρώτησα, τι εννοεί ακριβώς, λέγοντας «θα απελευθερωθούμε» και από τι.. Και μου απάντησε: «Εγώ τις Απόκριες, βγάζω τον αληθινό μου εαυτό. Επειδή φοράω τη μάσκα, κάνω ακριβώς, αυτό που θέλω».

Μεγάλη αλήθεια, ειπωμένη από μια 17χρονη. Η μάσκα..και τι είναι η μάσκα; Καλύπτουμε το πρόσωπό μας, τις εκφράσεις μας, τα μάτια μας, αυτά που λένε αλήθειες που καίνε και περιμένουμε τι; Περιμένουμε από τους γύρω μας να ανταποκριθούν θετικά σε τι; Στα συναισθήματά μας; Στα λόγια μας;

Δηλαδή τον υπόλοιπο χρόνο στη ζωή μας, δεν κινούμαστε και δεν μιλάμε ελεύθερα, αλλά περιμένουμε τις Απόκριες, κρυμμένοι πίσω από μια μάσκα, ενίοτε τρομακτική, για να εξωτερικεύσουμε την αλήθεια μας, είτε αυτή είναι συναίσθημα, άγγιγμα, λόγος, ματιά..

Τελικά τον υπόλοιπο χρόνο με τι «κυκλοφορούμε» ; Με πρόσωπο ή προσωπείο; Πότε λέμε, πότε νιώθουμε, πότε ακούμε την αλήθεια, με το πρόσωπο ή με το προσωπείο; Και γιατί φοβόμαστε όλο τον καιρό να εξωτερικεύσουμε αυτά που κουβαλάμε και περιμένουμε τις Απόκριες, για να τα «βγάλουμε» από μέσα μας ;

Τελικά η ψεύτικη αποκριάτικη μάσκα κρύβει μιαν αλήθεια. Ότι δεν είμαστε αληθινοί, δεν αγαπάμε, δεν αγγίζουμε, δεν μιλάμε, δεν ακούμε αληθινά..