Τούτη την Κυριακή, την ονομάζουμε « Κυριακή του Θωμά » και μάλιστα τονίζεται με έμφαση
« του άπιστου Θωμά ». Όχι δεν ήταν άπιστος, ο μαθητής του Χριστού, δεν
αμφισβήτησε ποτέ τον Δάσκαλό του.. Δεν ήταν άπιστος αλλά δύσπιστος. Ήθελε να
βεβαιωθεί χειροπιαστά για τον Αναστημένο Κύριο. Κι ο αναστάς Χριστός δεν του
χάλασε το χατίρι.
Σήμερα,
σχεδόν όλοι είμαστε δύσπιστοι απέναντι στον Χριστό. Θέλουμε και επιζητούμε να
Τον δούμε ζωντανό, να αγγίξουμε τις πληγές Του για να βεβαιωθούμε.. Κι ο Κύριος
δεν χαλάει χατίρι, ούτε και σε μας. Πληγές ψάχνουμε; Πληγές μας φανερώνει. Πώς;
Πού; Πότε;
Οι
πληγές είναι οι δοκιμασίες μας, ο πόνος μας, το δάκρυ μας, οι ασθένειες μας, ο
εφάμαρτος βίος μας. Εκεί είναι ο Χριστός και περιμένει να αγγίξουμε τις δικές
μας πληγές. Πώς θα τις αγγίξουμε; Ζητώντας τη βοήθειά Του για να κλείσουν,
διαρκώς μετανοούντες και προσευχόμενοι.
Αν
αρνηθούμε την βοήθεια Του, αρνούμαστε και τις πληγές μας, τις αφήνουμε
ανοιχτές.. να μας πονούν. Αρνούμαστε τη δύναμη του Θεού να επέμβει και να μας
βοηθήσει και τότε γινόμαστε πραγματικά άπιστοι, όχι απλά δύσπιστοι, όπως ο Θωμάς.
Δεν
μας αρκεί πολλές φορές που έχουμε τα πάντα και ξεχνάμε να Τον δοξάσουμε γι’ αυτά.
Και τότε έρχεται η δοκιμασία για να μας επαναφέρει και να συνέλθουμε. Δεν
χρειάζεται όμως να δυσπιστούμε και να Τον ψάχνουμε εναγωνίως, πού είναι για να
βοηθήσει.. Εκεί είναι, μας δείχνει τις δικές του πληγές, για να μας δώσει
κουράγιο και δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας. Ας μην δυσπιστούμε όμως,
όπως ο Θωμάς και τότε ο Σταυρός μας θα γίνει ελαφρύτερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.