05/07/17

Ποτέ την Κυριακή..


Σήμερα για να επιτύχουμε μεγαλύτερη παραγωγικότητα, αλλάζουμε συχνά στους εργαζόμενους πόστο (ευελιξία) ή τόπο εργασίας (κινητικότητα). Ξεχνάμε ότι μια δουλειά δεν είναι μόνο ένα αφηρημένο καθήκον που πρέπει να επιτελεστεί, αλλά κι ένα ζωντανό περιβάλλον, φτιαγμένο από ανθρώπινες σχέσεις, κοινές ιεροτελεστίες, υποχρεώσεις και απαγορεύσεις.

Ο «καλός υπάλληλος» που θα προαχθεί είναι αυτός που είναι πρόθυμος να θυσιάσει τη βάρδια του για να συμμετάσχει σε επείγουσες συνεδριάσεις και τα Σαββατοκύριακά του για να ετοιμάσει τους φακέλους της επόμενης. Η οικογενειακή του ζωή επηρεάζεται αρνητικά. Οι γονείς, κυρίως ο πατέρας, όταν δουλεύουν σε υπεύθυνες θέσεις, δεν βλέπουν πια τα παιδιά τους παρά μόνο το πρωινό της Κυριακής.

Η Κυριακάτικη αργία καθιερώθηκε με το Διάταγμα των Μεδιολάνων ( 313 μ.Χ. ) από τον Μ. Κωνσταντίνο. Ήταν και είναι μία απόφαση κεφαλαιώδους σημασίας για πολλούς λόγους. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια ( δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να τη χαρακτηρίσουμε, μανιώδη.. ) να καταργηθεί η αργία της Κυριακής στη χώρα μας, στο όνομα της ανάπτυξης της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας του εμπορίου.

Οι λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να καταργηθεί η Κυριακάτικη αργία έχουν αναλυθεί διεξοδικά. Την μεγαλύτερη σημασία έχουν τα λόγια των αγίων μας και των Γερόντων και Πατέρων που επιμένουν στη διατήρησή της πρωτίστως για λόγους πνευματικούς.

Ο όσιος Σεραφείμ από το Ζέλι Λοκρίδας που ασκήτεψε στα αγιασμένα χώματα των Μοναστηριών του Ν. Βοιωτίας ήταν απόλυτος και ξεκάθαρος σε αυτό το ζήτημα. Ένα Σάββατο, οι μοναχοί έσπειραν ένα κομμάτι ενός χωραφιού, μετά την εσπερινή ακολουθία.. Ο όσιος δεν θεωρούσε ευλογημένο τον καρπό της Κυριακής και διέταξε να βάλουν φωτιά το χωράφι, όταν αυτό καρποφόρησε. Έτσι κι έγινε. Αλλά η φωτιά έκαψε μόνον το κομμάτι εκείνο που δεν είχε ευλογία και είχε καλλιεργηθεί την Κυριακή και όχι όλο το χωράφι..


Βιβλιογραφία:
« Οι εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας »,  εκδ. Πατάκη
Π.Σπυρίδων Βασιλάκος – Αθ.Καραπέτσας, « Στα μονοπάτια της αγάπης του Θεού », εκδ. Αρχονταρίκι






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.