Ευχές από καρδιάς..

Ευχές από καρδιάς..

Το ιστολόγιο   ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΑ ΦΩΤΟΣ   εύχεται σε όλους σας,

μιαν καλύτερη και πιο αισιόδοξη χρονιά, με περισσότερα παιδικά χαμόγελα,

μα κυρίως περισσότερο  Φως,  Αρετή  και  Δικαιοσύνη Θεού,

στη ζωή σας..

ΚΑΛΟ  &  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ  2019 !!

Πόσο καλά με γνωρίζω;

Η γνώση του εαυτού μας είναι ένα από τα τρία σκαλιά της νηπτικής φιλοκαλικής παραδόσεώς μας. Είναι η αυτογνωσία, η αδελφογνωσία και η Θεογνωσία. Αν δεν ξέρω τον εαυτό μου και πάω να αγαπήσω τον αδελφό μου, θα τον εκμεταλλευτώ. Διότι όσα κάνω – η αγάπη και η διακονία που θα προβάλλω – θα εξυπηρετούν τελικά τις δικές μου ανάγκες και όχι το πρόσωπο του άλλου.

Εάν πάω στον Θεό, θα παραμορφώσω τον Θεό, θα τον παραχαράξω. Θα δημιουργήσω ένα είδωλο του εαυτού μου. Οπότε είναι βασικό να έχω μια νηπτική αυτογνωσία και πάντα μέσα στη μυστηριακή και αγιαστική χάρη της Εκκλησίας. Δεν απογοητεύομαι βλέποντας τον εαυτό μου, διότι αυτό στην Εκκλησία γίνεται σιγαλά, με έναν όμορφο και λεπτό τρόπο. Η χάρις του Θεού όταν γίνεται μέσα σε έναν υγιή εκκλησιαστικό - πνευματικό χώρο, έρχεται τόσο απαλά και τόσο όμορφα, γι’ αυτό και η χάρις δεν τρομάζει ποτέ.

Ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος λέει ότι η χάρις τί κάνει; Φαντασθείτε λέει ότι έχουμε ένα υπόγειο, το οποίο είναι για χρόνια κλεισμένο και έχει μαζέψει αράχνες, σκόνες και ό, τι βρωμιές μαζεύει γενικά ένας κλειστός χώρος. Αν ανοίξεις τα παράθυρα αμέσως, θα τρομάξεις. Ανοίγουμε λοιπόν μια τρυπίτσα σε κάθε παράθυρο και μπαίνει λίγο φως. Αυτό θα μου φανερώσει ένα μέρος της βρωμιάς που υπάρχει στο δωμάτιο, ένα μικρό μέρος που μπορώ να καθαρίσω. Και μετά αφήνω λίγο φως παραπάνω. Και βλέπω κι άλλο. Ότι υπάρχει και δίπλα λίγη βρωμιά ακόμη κ.ο.κ. Με αυτόν τον τρόπο, λέει ο άγιος Συμεών, η Χάρις μας θεραπεύει.

Το άλλο βασικό είναι ότι η Χάρις του Θεού ουδέποτε σε αφήνει να απογοητευτείς. Η απόγνωση έρχεται από τον εγωισμό μας, έρχεται από το αντίθετο πνεύμα, από τον διάβολο. Γι’ αυτό και ο άγιος Σιλουανός ο αθωνίτης έλεγε να κρατάμε το νου μας στον άδη και να μην απελπιζόμαστε. Δεν υπάρχει απελπισία διότι ξέρω ότι Κάποιος με αγαπάει πάρα πολύ και αυτό είναι εμπειρία, είναι βίωμα δεν είναι ιδιότητα της διάνοιας.

Αν είναι διάνοια δεν μπορείς να το καταλάβεις και γι’ αυτό θα απογοητευτείς. Αν όμως είναι βίωμα αληθινό, τότε αισθάνεσαι ότι Κάποιος σε αγαπάει και ας είσαι χάλια. Κι ας μην είσαι πάρα πολύ ωραίος και ας μην τα καταφέρνεις πάρα πολύ καλά. Οπότε δεν υπάρχει απογοήτευση.

Ο π. Αλέξανδρος Σμέμαν έλεγε ότι δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να έχει γευθεί την εμπειρία του Θεού, έστω και ελάχιστα και να μην έχει χαρά μέσα στην ύπαρξή του..

Πηγή: π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, εφημέριος Ιερού Ναού Ειρήνης Πύργου (Κρήτη)

Άμα θέλεις, αγιάζεις και στη ρουτίνα

Με ό,τι κι αν ασχολείστε, κάντε το εγκάρδια, προσεκτικά, συστηματικά, χωρίς βιασύνη..

Σας αναθέτουν κάποια εργασία; Δεχθείτε την όπως αν σας την είχε αναθέσει ο ίδιος ο Θεός και εκτελέστε την, σαν έργο δικό Του. Έτσι η σκέψη σας θα είναι κοντά στο Θεό. Αγωνιστείτε γι’ αυτό, κι Εκείνος θα σας βοηθήσει. Οι βιοτικές μέριμνες σας πνίγουν τόσο, ώστε δεν ευκαιρείτε ούτε να προσευχηθείτε. Του εχθρού κατόρθωμα είναι τούτο. Το σπίτι, τα ενδύματα, η τροφή και πολλά άλλα πράγματα είναι απαραίτητα για την καλή διαβίωση του ανθρώπου. Χρειάζεται  λοιπόν, να φροντίζουμε για την απόκτησή τους. Αυτό δεν είναι εφάμαρτο. Έτσι θέλησε ο Θεός να ρυθμίσει τη ζωή μας.

Ο πανούργος διάβολος, όμως, καθώς πασχίζει ακατάπαυστα να μεταποιεί καθετί καλό σε κακό, διαστρέφει την εύλογη, μετρημένη και υγιή φροντίδα σε άλογη, συνεχή και αγχώδη μέριμνα, που σκοτίζει το νου και στενοχωρεί την καρδιά. Αυτή η κατάσταση καταντά, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε ψυχική ασθένεια, στη θεραπεία της οποίας στοχεύουν οι νουθεσίες του Κυρίου για την εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια:  « Μη μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή τί περιβαλώμεθα; … οίδε γάρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων … μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής ». ( Ματθ. 6, 31-34 )

Αυτό δεν σημαίνει να μην κάνουμε τίποτε, αλλά, φροντίζοντας για ό, τι είναι αναγκαίο, να μη φορτωνόμαστε με περιττές μέριμνες, που συνεπάγονται κόπο σωματικό και ψυχικό. Το εφάμαρτο στοιχείο της πολυμεριμνίας είναι τούτο, ότι επιδιώκει εγωιστικά την αυτάρκεια. Όλα θέλει να τα κάνει μόνη της, όλα θέλει να τα κατορθώσει χωρίς το Θεό.

Στηρίζοντας κάθε ελπίδα στον εαυτό της, στις ικανότητές της και στα όποια υλικά μέσα διαθέτει, αγνοεί ή και περιφρονεί τη Θεία Πρόνοια. Ως κύριο σκοπό της ζωής έχει την απόκτηση εγκόσμιων αγαθών. Και την ίδια την επίγεια ζωή τη θεωρεί ως αυτοσκοπό. Για τη μελλοντική και αιώνια ζωή αδιαφορεί. Βλέπετε, τί θεομάχο πνεύμα βρίσκεται μέσα στην πολυμεριμνία! Παλέψτε, λοιπόν, μ’ αυτό το κακό! Αντισταθείτε στον εχθρό, όπως αν σας παρακινούσε να διαπράξετε φόνο!

« Πώς ν’ αγωνιστώ; » θα με ρωτήσετε. Αρχίστε και θα μάθετε… Αρχίστε πρώτα - πρώτα από την προσευχή. Απαλλάξτε την από κάθε βιοτική μέριμνα. Το ίδιο να κάνετε στη συνέχεια και μ’ όλες τις άλλες πράξεις και ασχολίες σας.

Ο τρόπος είναι απλός: Την ώρα της προσευχής, μόλις εμφανίζεται στο νου σας κάποιος λογισμός, να τον διώχνετε χωρίς καθυστέρηση. Κι αν πάλι έρχεται, πάλι να τον διώχνετε. Έτσι να κάνετε συνέχεια και ακούραστα. Μην επιτρέπετε στις μέριμνες να σταθούν ούτε για μια στιγμή στο νου σας, όταν προσεύχεστε. Αυτός είναι ο αγώνας! Και θα δείτε καρπούς. Φτάνει να επιμείνετε.

Ποια είναι τα μάταια έργα;

Θέλατε να ετοιμαστείτε για τη Θεία Κοινωνία, αλλά δεν τα καταφέρατε ν’ αποφύγετε τους περισπασμούς. Πολλοί είναι εκείνοι, λέτε, που έρχονται και ζητούν να τους εξυπηρετήσετε. Η εξυπηρέτηση των συνανθρώπων, πάντως, δεν είναι έργο μάταιο. Είναι έργο Θεού. Μόνο να το κάνετε πάντα για την αγάπη Εκείνου και του πλησίον, για τίποτ’  άλλο. Τα βάρη της οικογένειας πέφτουν κι αυτά στους ώμους σας. Όμως, ούτε οι οικογενειακές υποθέσεις είναι μάταια έργα, φτάνει ν’ ασχολείστε μ’ αυτές ευσυνείδητα, δίχως να παραβαίνετε τον θείο νόμο.

Μάταια έργα είναι εκείνα που αποσκοπούν στην ικανοποίηση των παθών, τα εφάμαρτα, καθώς επίσης τα άχρηστα και ανώφελα. Ξεχωρίστε, λοιπόν, στη ζωή σας, τις μάταιες από τις μη μάταιες ενασχολήσεις. Οι δεύτερες πάντα μπορούν να γίνονται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Κάτι περισσότερο: Μπορούν να γίνονται για τη δόξα του Θεού.

Απαλλαγή απ’ όλα τα γήινα. Είναι δυνατή;

Η απαλλαγή απ’ όλα τα πράγματα και όλες τις εξαρτήσεις του κόσμου τούτου, η απαλλαγή δηλαδή από καθετί γήινο, είναι πρακτικά αδύνατη σε τούτη τη ζωή, τουλάχιστο για τους περισσότερους ανθρώπους. Αποτελεί κατόρθωμα μόνο των μοναχών, και μάλιστα των ερημιτών. Όλοι, όμως, είναι δυνατόν, όπως φαίνεται από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου, ν’ απαλλάξουν τη καρδιά τους από την εμπαθή προσκόλληση στα γήινα. Εσείς, λοιπόν, έχετε πλούτο. Αν δεν στηρίζετε τις ελπίδες σας σ’ αυτόν, αν είστε έτοιμος να τον στερηθείτε αγόγγυστα όποτε θελήσει ο Κύριος, αν αδιάκοπα και πρόθυμα βοηθάτε όσους έχουν ανάγκη, βρίσκεστε στο σωστό δρόμο.

Προσαρμογή στις συνθήκες της ζωής

Ως προς τη ροή των πραγμάτων στη ζωή μας, ας το πάρουμε απόφαση ότι δεν είναι στο χέρι μας να την αλλάξουμε. Ας έχουμε, λοιπόν, τη σοφία της προσαρμογής στις όποιες συνθήκες παραχωρεί ο Θεός. Μόνο έτσι θα είμαστε ειρηνικοί σε κάθε περίσταση.

Τώρα, λοιπόν, που αντιμετωπίζετε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, δεν έχετε παρά να κάνετε πρώτα-πρώτα υπομονή. Χωρίς υπομονή δεν μπορούμε να ζήσουμε. Δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος σε τούτο τον κόσμο που να μην υπέμεινε κάτι. Να το θυμάστε πάντα και να το επαναλαμβάνετε μέσα σας!

Και όσοι φαίνονται τρισευτυχισμένοι, ακόμα κι αυτοί υπομένουν, καμιά φορά μάλιστα βάρη δυσβάσταχτα. Γιατί, λοιπόν, να μην υπομένω κι εγώ; Παράλληλα ψάξτε να βρείτε κάποιες απασχολήσεις, που θα σας προξενούν ψυχική ανάπαυση και ικανοποίηση. « Με τί ν’ ασχοληθώ; », θα με ρωτήσετε. Με οτιδήποτε, φτάνει να έχετε πάντα δουλειά. Και όταν δεν έχετε δουλειά, να διαβάζετε καλά βιβλία. Ν’ αγαπήσετε, επίσης, τη φύση. Σε κάθε εποχή, η φύση έχει τις ομορφιές της. Να τις βρίσκετε και να τις απολαμβάνετε. Σ’ αυτό κρύβεται ξεχωριστή σοφία. Θέλετε να είστε σοφή; Κάντε το!

Θα μπορούσατε ακόμα να γίνετε ένας « καλός άγγελος » για όλο το χωριό: Όπου υπάρχει φτώχεια, αρρώστια, συμφορά, εκεί να τρέχετε πρόθυμα, βοηθώντας όσο και όπως μπορείτε τους συνανθρώπους σας. Αυτή η απασχόληση δίνει στη ψυχή μεγάλη παρηγοριά. Έκτος κι αν είμαστε εγωιστές.. Αν είμαστε τέτοιοι,  τότε μην περιμένουμε ποτέ ευτυχία, έστω κι αν αποκτήσουμε όλο το χρυσάφι του κόσμου. Τον εγωισμό, αυτόν τον κακοποιό, πρέπει να τον θανατώσουμε.

Κι αν δεν τον θανατώσετε εσείς, μόνοι σας, τότε θα το κάνει ο Κύριος, στέλνοντας το ένα χτύπημα μετά το άλλο. Και θα το κάνει όχι από σκληρότητα, μα από αγάπη. Γιατί θέλει να μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών, όπου μόνο οι ταπεινοί χωράνε.

(Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου, « Ο δρόμος της ζωής» - επιλογές - , Ι.Μ.Παρακλήτου)

« Είμαστε όλοι Έλληνες... »

Ο ριζοσπάστης Βρετανός ποιητής Σέλεϊ όταν έμαθε την έκρηξη της ελληνικής επανάστασης συνέθεσε ένα λυρικό δράμα με τίτλο Hellas. Στον πρόλογό του έγραφε:

«Είμαστε όλοι Έλληνες. Οι νόμοι μας, η φιλολογία μας, η θρησκεία μας, οι τέχνες μας έχουν όλα τις ρίζες τους στην Ελλάδα...».

Ο πρώτος εκδότης του έργου αφαίρεσε από τον πρόλογο μια μεγάλη παράγραφο στην οποία ο ποιητής τόνιζε ότι « αυτή είναι η εποχή του πολέμου των καταπιεσμένων εναντίον των καταπιεστών ». Έχει υποστηριχθεί ότι το ποίημα Hellas υπήρξε το πρότυπο-ερέθισμα του Διονύσιου Σολωμού για να συνθέσει το έργο του Ύμνος εις την Ελευθερίαν, που έγινε αργότερα ο εθνικός ύμνος των Ελλήνων.

 Από το σχολικό εγχειρίδιο της Ιστορίας Γ΄ Γυμνασίου, σελ 35

Πέρσι Μπυς Σέλεΐ  : Άγγλος ποιητής, εκπρόσωπος του ρομαντισμού, Φιλέλληνας.

ΤΑ ΘΗΡΙΑ..

Ο πολυγραφότερος μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας μας, μας επισημαίνει, μεταξύ άλλων :

10. « Η νεότητα που ζει με σύντροφο την αργία και ανατρέφεται με τόσο μεγάλα κακά, γίνεται αγριότερη από όλα τα θηρία ».                              

  

Ι. Χρυσόστομος, ΕΠΕ 10, 592

Με ποιον θα ασχοληθούμε σήμερα;

Σήμερα κάνουμε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που μας επισημαίνει ο άγιος Ανδρέας.

9. « Δύο πράγματα έχουμε ανάγκη όλοι οι άνθρωποι: Να παρατηρούμε τις δικές μας αμαρτίες και να αφήνουμε τις αμαρτίες των άλλων ».

Άγιος Ανδρέας Κρήτης ( 7ος – 8ος αι. μ. Χ. )

Τα τρία κόσκινα του Σωκράτη

Κάποιος πήγε στον Σωκράτη, λέγοντάς του:

- Δάσκαλε, έχω να σου διηγηθώ πως ένας φίλος σου…

- Στάσου, τον διακόπτει ο Σωκράτης. Πέρασες από τα τρία κόσκινα εκείνο που έχεις να μου  πεις;

- Ποια είναι αυτά τα κόσκινα;

- Το πρώτο είναι το κόσκινο της αλήθειας. Εξακρίβωσες αν εκείνο που θα μου πεις είναι αλήθεια ;

- Όχι, γιατί, μα την αλήθεια, άκουσα να το λένε.

-  Τότε ας δούμε αν το πέρασες από το δεύτερο κόσκινο : Το κόσκινο της καλοσύνης. Ό, τι έχεις να μου διηγηθείς, αν δεν είναι αληθινό, τουλάχιστον είναι καλό ;

-  Μα την αλήθεια, όχι και τόσο..

- Τότε ας δούμε αν το περάσεις από το τρίτο κόσκινο : Το κόσκινο της ανάγκης. Ό, τι έχεις να μου διηγηθείς είναι αναγκαίο και πρέπει εξάπαντος να το μάθω ;

- Μα την αλήθεια, αναγκαίο δεν είναι.

- Τότε, αφού δεν είναι αληθινό, καλό και αναγκαίο, άστο να ξεχαστεί και ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο.

Είναι φορές που πρέπει να μιλάς..

Εντολή Κυρίου είναι να μην σιωπάμε, όταν η πίστη κινδυνεύει..

Ο Άγιος Παΐσιος στον πόλεμο: Θυσία για τους άλλους

Στην παραπάνω φωτογραφία εικονίζεται ο Γέροντας Παΐσιος, κατά τη διάρκεια της στρ. θητείας του ( 1945 ). Είχε παρακαλέσει ένθερμα την Παναγία να τον βοηθήσει να μη χρειαστεί να κρατήσει όπλο..κι εκείνη όντως, τον βοήθησε. Παρουσιάστηκε στο Ναύπλιο και πήρε την ειδικότητα του διαβιβαστή.

Δεν είχε ακόμη γίνει μοναχός..ήταν όμως  αυτό που ποθούσε. Κατά τη διάρκεια της θητείας του βοηθούσε ποικιλοτρόπως τους πάντες..Μεταξύ άλλων συνέβη και το εξής περιστατικό:

Οι περισσότεροι στρατιώτες είχαν πνεύμα θυσίας αλλά ο Αρσένιος ( το όνομα του Γέροντα, πριν γίνει μοναχός ) ήταν άφοβος στους κινδύνους και στο θάνατο. « Σε μια μάχη », διηγήθηκε, « είχα σκάψει μια μικρή λακκούβα. Έρχεται ένας και μου λέει: '' Να μπω κι εγώ; ''. Στριμώχτηκα και με δυσκολία χωρέσαμε. Έρχεται κι άλλος. Τον άφησα και αυτόν και βγήκα έξω. Σε μια στιγμή με παίρνει ένα βλήμα ξυστά στο κεφάλι. Δεν είχα κράνος, φορούσα μόνο κουκούλα. Πιάνω με το χέρι μου το κεφάλι, δεν βλέπω αίματα. Το ξαναπιάνω, τίποτα. Το βλήμα είχε περάσει ξυστά από το κεφάλι μου και είχε ξυρίσει μόνο τα μαλλιά και έκανε μια γραμμή έξι πόντους φάρδος χωρίς μαλλιά και ούτε γρατζουνιά δεν άφησε. Το είχα κάνει με την καρδιά μου.

Καλύτερα είπα, να σκοτωθώ μια φορά εγώ, παρά να σκοτωθεί ο άλλος και μετά να με σκοτώνει η συνείδησή μου σε όλη μου τη ζωή. Πώς να αντέξω μετά, όταν θα σκέφτομαι ότι μπορούσα να τον σώσω και δεν τον έσωσα; ». Και ο Θεός φυσικά βοηθά πολύ αυτόν που θυσιάζεται για τους άλλους..

ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ: Περί πατρίδας..

Επίκαιρο, μιας και πλησιάζει ο εορτασμός της εθνικής εορτής, της 28^ης Οκτωβρίου.

« Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους, έθνη δεν υπάρχουν ».                                                                                  

                                                                     Γιάννης Μακρυγιάννης, ( 1797 – 2/4/1864 )

ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ

ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ

Δεν υπάρχει δεν μπορώ, όταν είναι να κάνουμε το καλό, υπάρχει δεν θέλω.

7. « Τη γνώση της αρετής τη φύτεψε ο Θεός μέσα στη φύση μας, την εφαρμογή της όμως και τη διόρθωσή μας, την άφησε στην ελεύθερη θέλησή μας ».

Ιερός Χρυσόστομος, ΕΠΕ 32, 384

Οι άγιοι Κυπριανός και Ιουστίνη: Προφυλάσσουν και σώζουν από τη μαγεία

Στις 2 Οκτωβρίου τιμάται η μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρος Κυπριανού και της αγίας Ιουστίνης.

Σ’ αυτούς τους δύο αγίους προσφεύγει κάθε χριστιανός που θεωρεί ότι πειράζεται από τα φαρμακερά βέλη της μαγείας, άρα κατ’ επέκταση των δαιμόνων. Ο άγιος Κυπριανός και η αγία Ιουστίνη είναι εκείνοι που με τη βοήθειά τους, μπορεί κάποιος να απαλλαχτεί από κάθε είδους δαιμονικές επιρροές.

Τον 3ο αιώνα μ. Χ. στη Αντιόχεια της Συρίας ζούσε ένας Καρχηδόνιος στην καταγωγή, πλούσιος, ευγενής, μορφωμένος και πολύ ικανός στη μαγεία, ο Κυπριανός. Διέθετε τέτοια ικανότητα, ώστε καλούσε τους δαίμονες και τους έστελνε να εξυπηρετήσουν όποια εντολή τους έδινε σε βάρος πολλών θυμάτων του.

Στην ίδια πόλη κατοικούσε και μία ευσεβής παρθένος, πιστή χριστιανή, η Ιουστίνη. Τούτη την κόρη, ένας νεαρός πλούσιος ειδωλολάτρης με άσωτη ζωή, ο Αγλαΐδας θέλησε να μπλέξει στα δίχτυα του. Επειδή όμως όλες του οι προσπάθειες δεν έφεραν αποτέλεσμα, κατέφυγε στις μαγικές δυνάμεις του Κυπριανού.

Πραγματικά ο Κυπριανός άρχισε να στέλνει διάφορους δαίμονες για να ξελογιάσει την Ιουστίνη και να την υποδουλώσει στα αμαρτωλά σχέδια του Αγλαΐδα. Οι δαίμονες γύρισαν άπρακτοι στον Κυπριανό, χωρίς να καταφέρουν καν να πλησιάσουν στην κόρη, διότι, όπως έλεγαν, με το σημείο του Σταυρού τους έκαιγε και δεν μπορούσαν να σταθούν κοντά της. Όμοια άπρακτος γύρισε και ο άρχοντας των δαιμόνων, τον οποίο χρησιμοποίησε στο τέλος ο Κυπριανός ως έσχατο όπλο του.

Η πραγματική αυτή ήττα των δαιμόνων άνοιξε τα μάτια της ψυχής του Κυπριανού. Κατανόησε την πλάνη του  και την ακαταμάχητη δύναμη του Ιησού Χριστού. Έτσι, αληθινά μετανοημένος προσπίπτει στον επίσκοπο Αντιόχειας Άνθιμο, καίει μπροστά του όλα τα μαγικά βιβλία και ζητάει να γίνει χριστιανός.

Μετά τη βάπτισή του ο Κυπριανός, αξιώνεται σιγά - σιγά να γίνει επίσκοπος. Το έτος 304 μάλιστα στη Νικομήδεια μαζί με την Ιουστίνη υφίστανται μαρτυρικό θάνατο, δι’ αποκεφαλισμού.

Πηγή : Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος

ΑΤΙΘΑΣΑ ΝΙΑΤΑ

Αλήθεια που ξεβολεύει και δεν αρέσει  –  Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος:

6. « Η νεότητα που ζει με σύντροφο την αργία και ανατρέφεται με τόσο μεγάλα κακά, γίνεται αγριότερη από όλα τα θηρία ».                                

                 Ι. Χρυσόστομος,   ΕΠΕ 10, 592

Όταν μιλάμε πολύ

Όταν μιλάμε πολύ, παθαίνουμε και πολλά..

    5.  « Μη βάζεις όλα τα λόγια στη γλώσσα σου, για να μην πάθεις εκείνα που παθαίνει και το μάτι, το οποίο, όταν βλέπει ολόκληρο τον ήλιο, χάνει και το φως που έχει ».

Μ. Βασίλειος, Περί πίστεως

Η εμφάνιση της αγίας Ευφημίας στον Γέροντα Παΐσιο

Στις 16 Σεπτεμβρίου τιμούμε τη μνήμη της αγίας Ευφημίας, η οποία εμφανίστηκε θαυματουργικά στον Γέροντα Παΐσιο..

..Διηγείται ο Γέροντας Παΐσιος σε κάποιο πνευματικό του τέκνο: « Είχα γυρίσει από τον κόσμο, όπου είχα βγει για ένα εκκλησιαστικό θέμα. Την Τρίτη ( 27 Φεβρουαρίου 1974 ), κατά η ώρα 10 το πρωί, ήμουν μέσα στο Κελί μου και έκανα τις Ώρες. Ακούω χτύπημα στην πόρτα και μια γυναικεία φωνή να λέει : '' Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών...''. Σκέφτηκα: Πώς βρέθηκε γυναίκα μέσα στο Όρος; Εν τούτοις ένιωσα μια θεία γλυκύτητα μέσα μου και ρώτησα : 

- Ποιος είναι ; 

- '' Η Ευφημία '', απαντά.

Σκεφτόμουν, ποια Ευφημία; Μήπως καμιά γυναίκα έκανε καμιά τρέλα και ήρθε με αντρικά στο Όρος; Τώρα , τι να κάνω ; Ξαναχτυπά. Ρωτάω :

- Ποιος είναι ; 

- '' Η Ευφημία '', απαντά και πάλι. Σκέφτομαι και δεν ανοίγω. Στην τρίτη φορά που χτύπησε, άνοιξε μόνη της η πόρτα, που είχε σύρτη από μέσα. Άκουσα βήματα στον διάδρομο. Πετάχτηκα από το κελί μου και βλέπω μια γυναίκα με μανδήλα. Την συνόδευε κάποιος που έμοιαζε με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο οποίος εξαφανίστηκε. Παρ’ όλο που ήμουν σίγουρος ότι δεν είναι του πειρασμού, γιατί λαμποκοπούσε, την ρώτησα ποια είναι.

- '' Η μάρτυς Ευφημία '', απαντά.

- '' Αν είσαι η μάρτυς Ευφημία, έλα να προσκυνήσουμε την Αγία Τριάδα. Ό, τι κάνω εγώ να κάνεις κι εσύ ''.

Μπήκα στην Εκκλησία, κάνω μια μετάνοια λέγοντας : '' Εις το όνομα του Πατρός ''. Το επανέλαβε με μετάνοια. '' Και του Υιού ''. '' Και του Υιού '', είπε με ψιλή φωνή.

- '' Πιο δυνατά ν’ ακούω '', είπα και επανέλαβε δυνατότερα.

Ενώ ήταν ακόμα στο διάδρομο έκανε μετάνοια, όχι προς την Εκκλησία, αλλά προς το Κελί μου. Στην αρχή παραξενεύτηκα, αλλά μετά θυμήθηκα ότι είχα μια μικρή χάρτινη εικονίτσα της Αγίας Τριάδας, κολλημένη σε ξύλο, πάνω από την πόρτα του κελιού μου. Αφού προσκυνήσαμε και για τρίτη φορά '' Και του Αγίου Πνεύματος '' , μετά είπα : 

- ''Τώρα να σε προσκυνήσω κι εγώ ''. Την προσκύνησα και ασπάστηκα τα πόδια της και την άκρη της μύτης της. Στο πρόσωπο το θεώρησα αναίδεια να την ασπαστώ..

Ύστερα κάθισε η Αγία στο σκαμνάκι κι εγώ στο μπαουλάκι και μου έλυσε την απορία που είχα στο εκκλησιαστικό θέμα.

Μετά μου διηγήθηκε τη ζωή της. Ήξερα ότι υπάρχει μια αγία Ευφημία αλλά τον βίο της δεν τον ήξερα. όταν μου διηγείτο τα μαρτύριά της, όχι απλώς τα άκουγα, αλλά σα να τα έβλεπα, τα ζούσα. Έφριξα! Πα πα πα!

- '' Πως άντεξες τέτοια μαρτύρια '' ; ρώτησα . '' Αν ήξερα τι δόξα έχουν οι άγιοι, θα έκανα ό, τι μπορούσα να περάσω πιο μεγάλα μαρτύρια ''.

Μετά απ’ αυτό το γεγονός για τρεις μέρες δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Σκιρτούσα και συνεχώς δόξαζα τον Θεό. Ούτε να φάω, ούτε τίποτα...συνεχώς δοξολογία..» .

Από το βιβλίο του Ιερομόναχου ICAAK «Βίος Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου»

Ίωνας Δραγούμης: « Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει..».

Προφητικά τα λόγια του..

« Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει, θα μας σώσει από τη βρώμα που κυλιόμαστε, θα μας σώσει από τη μετριότητα και από την ψοφιοσύνη, θα μας λυτρώσει από τον αισχρό τον ύπνο, θα μας ελευθερώσει. Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε ».    

Για τη Μάνα..

Για το παιδί και τη Μάνα

« Η γυναίκα καλείται να διασώσει τον λυρισμό και την ευγένεια της ύπαρξης, συντηρώντας την απαίτηση για την απόλυτη προσωπική σχέση, μέσα στην οποία το παιδί υψώνεται στην αξιοπρέπεια του προσώπου του, ως μοναδικό και αναντικατάστατο ».     

                     Paul Evdokimov

                                                                                    

*Ο Paul Evdokimov υπήρξε διακεκριμένη πνευματική προσωπικότητα της Ορθόδοξης θεολογίας.

** Ζωγραφικός πίνακας

     Ζωγράφος: Νικόλαος Γύζης,  Η Ψυχομάνα