Ο αόρατος πόλεμος των λογισμών..

Λογισμοί..έρχονται...εκατοντάδες, μυριάδες, στροβιλίζουν στο μυαλό και διαλύουν, αν το επιτρέψουμε, όλα τα νεύρα της ψυχής. Έρχονται ειδικά την ώρα της προσευχής και μιλάμε κυριολεκτικά για έναν αόρατο πόλεμο. Πώς αντιμετωπίζονται ; Με την ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, δεύτερον είναι η καταφρόνηση, που είναι το ασφαλέστερο και το πιο σίγουρο και ανέξοδο, το οποίο δεν μπορεί κανείς να το επιτύχει , αν δεν έχει δυνατή ευχή. Και το τρίτο και το πιο δυνατό είναι να νικήσει κανείς τον εχθρό με τον λογισμό, τον πραγματικά διακριτικό και συνετό λογισμό. 

Ήταν κάποιος μοναχός, ο οποίος, πραγματικά, φημιζόταν ότι είχε το χάρισμα της διακρίσεως και της άνεσης, επειδή είχε περάσει μεγάλες δοκιμασίες. Μετέβη λοιπόν σε μια σπηλίτσα να κάνει προσευχή και , καθώς μπήκε να κάνει προσευχή, βλέπει και κάποιον άλλον να μπαίνει μαζί του και λέει : 

- Πάμε να κάνουμε μαζί προσευχή.

Ήταν ο διάβολος. Εκεί τότε δόθηκε μία μονομαχία. Ο μοναχός αυτός ήθελε να διώξει τον διάβολο για να κάνει προσευχή αμέριμνος και απερίσπαστος και ο εχθρός δεν ήθελε να απομακρυνθεί από τον μοναχό και τον βασάνιζε και τον ταλαιπωρούσε. Και πως ήρθε στο μυαλό του μοναχού, μίαν συμβουλή που είχε ακούσει από έναν Γέροντα : « Εφ΄όσον ο διάβολος δεν φεύγει, μπορείς να προσευχηθείς κατ΄αυτόν τον τρόπο και να δούμε τα αποτελέσματά του ».

Άρχισε ο μοναχός : 

- Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον.

Ο διάβολος λοιπόν γούρλωσε τα μάτια του ξαφνικά και έγινε σαν τον ταύρο που είδε κόκκινο πανί αιφνιδίως. 

- Τί λες, ρε; Τί λες, ρε; Βούλωσέ το! Βούλωσέ το! Σκάσε ρε!

Και τί δεν του έλεγε ο διάβολος.

- Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον.

Ο διάβολος κουράστηκε.

-Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον,Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον,Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον.

Σαν να πεθαίνει κάποιος και να λέει: « σώσε τη μάνα μου ».

Μετά λέει όμως ο διάβολος :

- Πεισματάρικο μουλάρι, δεσποτάρη, κουκουλάρη, σκάσε , βούλωσε το! Δεσποτάρη, κουκουλάρη, βούλωσέ το, ρε τραγόπαπα, φωνάζει τελικά..

- Πεισματάρικο μουλάρι, δεσποτάρη, κουκουλάρη, σκάσε, βούλωσε το! Δεσποτάρη, κουκουλάρη, βούλωσέ το, ρε τραγόπαπα, φωνάζει τελικά..

- Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον διάβολον.

Απαντά ο διάβολος :

 - Εμένα; Ποτέ να μην με ελεήσει: Αυτός να με ελεήσει; Ποτέ...ποτέ...

Βεβαίως αυτό δεν είναι πάντα εύκολο να το κάνει κανείς, δεν συνιστάται, αλλά θέλω να πω ότι κάπου κι ο εχθρός έχει ένα αδύνατο σημείο και δεν θα αντέξει..Ούτε την καταφρόνηση αντέχει..

Καταφρόνηση είναι να έχεις ένα σκυλί και ,ενώ κάθεσαι, έρχεται και γαβγίζει, γαβγίζει, γαβγίζει....φωνάζει, φωνάζει...στο τέλος θα κουραστεί.... Εσύ ούτε κινείσαι, ούτε σημασία του δίνεις, το μόνον που πρέπει είναι να μην το κοιτάξεις στα μάτια. Αυτό είναι εμπειρία. Όταν το κοιτάζεις το σκυλί στα μάτια, νομίζει πως του κάνεις άγρια επίθεση. Τίποτα να μην του πεις, αυτό επιδεινώνει την κατάσταση και φωνάζει και γαβγίζει και μαίνεται σα να είναι λυσσασμένος σκύλος.

Από το βιβλίο του Ιερομονάχου Εφραίμ Δικαίου, ΛΟΓΟΙ ΠΕΝΙΧΡΟΙ ΕΞ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, τόμος Α΄

Ιερά Βατοπαιδινή Κοινοβιακή Σκήτη του αποστόλου Ανδρέου και Μεγάλου Αντωνίου.