Μ. Κωνσταντίνος: Tι συνέβη στο απώγειο της πνευματικής του πορείας;

Όλοι γνωρίζουν τον Μ. Κωνσταντίνο από το περίφημο Διάταγμα των Μεδιολάνων ( Διάταγμα της ανεξιθρησκίας ) και « στέκονται » οι περισσότεροι σ΄αυτό το σημείο. Πώς ήταν όμως η τελευταία περίοδος της ζωής του, η οποία και τον καταξίωσε στην εκκλησιαστική συνείδηση;

Ο Μ. Κων/νος τον Απρίλιο του 337 αισθάνεται τα πρώτα σοβαρά συμπτώματα κάποιας ασθένειας. Τι ακριβώς του συνέβη, δεν μας είναι γνωστό. Οι γιατροί του συνέστησαν να καταφύγει σε ιαματικά λουτρά, πράγμα που έκανε. Βλέποντας όμως την υγεία του να επιδεινώνεται, θεώρησε σκόπιμο να εγκαταλείψει τη λουτροθεραπεία και να επισκεφτεί την Ελενόπολη της Βιθυνίας, την πόλη στην οποία είχε δώσει το όνομα της μητέρας του. Εκεί παρέμεινε στο Ναό των Μαρτύρων, όπου προσευχόταν για την υγεία του.

Ο Μ. Κων/νος αντιλαμβάνεται πως η επίγεια ζωή του πλησιάζει στο τέλος της. Τότε οδηγείται στο Μυστήριο της Εξομολόγησης και στη συνέχεια του Βαπτίσματος. Κατανοεί πως δεν μπορεί να πεθάνει και να αφήσει την ψυχή του, υπό το βάρος των αμαρτιών του. Γονατίζει και εξομολογείται..

Μετά καταφεύγει σε κάποιο προάστιο της Νικομήδειας. Εκεί συγκαλεί τους επισκόπους και τους μιλάει, όχι σαν βασιλιάς αλλά σαν απλός άνθρωπος που αγγίζει το θάνατο. Τους μιλάει μέσα από την καρδιά του και τους εκφράζει την επιθυμία του να βαπτιστεί: « Αυτός ήταν ο καιρός που προσδοκούσα από παλιά και διψούσα κι ευχόμουν και να καταξιωθώ της εν Χριστώ σωτηρίας. Ήρθε η ώρα να απολαύσω κι εγώ την αθανατοποιό σφραγίδα...» .

Ο εξομολογητικός λόγος του Μ. Κω/νου δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας σε σχέση με τις πραγματικές του προθέσεις. Η απόφασή του δεν ήταν ούτε καρπός στιγμιαίας συναισθηματικής παρόρμησης, ούτε πράξη πολιτικής σκοπιμότητας. Η σκέψη του, χρόνια πετούσε στον Ιορδάνη. Επιθυμούσε να βαπτιστεί κατά τον « τύπο » του Χριστού. Αδιαμφισβήτητη απόδειξη αυτής της διαπίστωσης είναι η ίδια η ευχαριστήρια φωνή του, που υψώνει προς τον Κύριο μετά το βάπτισμα: « Τώρα γνωρίζω ότι είμαι ευτυχισμένος και ο λόγος μου είναι αληθινός. Τώρα γνωρίζω ότι καταξιώθηκα στην αθάνατη ζωή. Τώρα γνωρίζω ότι μετείχα στην αιώνια ζωή » .

Μετά το βάπτισμα, ο Μ. Κων/νος δεν ξαναφόρεσε τον αυτοκρατορικό χιτώνα, αλλά παρέμεινε ντυμένος με το λευκό ένδυμα του βαπτίσματος, το οποίο δεν αποχωρίστηκε μέχρι το θάνατό του. 

Η αρρώστια του, τον είχε καταβάλει τελείως. Οι αξιωματούχοι έκλαιγαν και παρακαλούσαν τον Κύριο να παρατείνει τη ζωή του...Σ’ αυτούς απαντούσε πως τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την πορεία του προς τον Θεό...Το μεσημέρι της 22ας Μαΐου του 337 ο Μ. Κων/νος καταλύει τον επίγειο βίο του μετά από 31 χρόνια βασιλείας..Ήταν η μέρα της Πεντηκοστής. Ο ενταφιασμό του έγινε στο ναό των αγίων Αποστόλων.

Ο θάνατός του προκάλεσε βαθύτατο πένθος σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Οι χριστιανοί θρηνούν την απώλεια του πρώτου χριστιανού αυτοκράτορα και ταυτόχρονα του πρώτου προστάτη τους..

Το βάπτισμά του ήταν μια αποστομωτική απάντηση προς όλους αυτούς που τη σχέση του με την Εκκλησία την αντιλήφθηκαν ως σχέση συναλλαγής..

Πηγή:www.imp.gr