Έχουν ειπωθεί τόσα για τον άγιο
Πορφύριο ( 1906-1991 ), έναν άγιο της εποχής μας, όχι μόνον από τους ανθρώπους
που ευεργετήθηκαν και ευεργετούνται καθημερινά κι αθόρυβα από την επέμβασή του,
αλλά και από ανθρώπους που τον έζησαν από κοντά. Με απλά λόγια, μεστά νοήματος
και ουσίας, ο άγιος μας δείχνει το δρόμο:
Πώς βοηθάει τους νέους γονείς ;
Ο Όσιος Πορφύριος αγαπούσε πάρα
πολύ τους νέους γονείς και έλεγε με τρυφερότητα για την ανατροφή των παιδιών
τους, τα εξής : « Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή
των γονέων μέσα στο σπίτι. Οι γονείς πρέπει να δοθούνε στην αγάπη του Θεού.
Πρέπει να γίνουν άγιοι κοντά στα παιδιά με την πραότητά τους,
την υπομονή τους και την αγάπη τους...Και η χαρά που θα
τους έλθει, η αγιοσύνη που θα τους επισκεφτεί, θα εξακοντίσει στα παιδιά τη
Χάρη. Για την κακή συμπεριφορά των παιδιών φταίνε γενικά οι γονείς. Δεν τα
σώζουν ούτε οι συμβουλές, ούτε η πειθαρχία, ούτε η αυστηρότητα..».
Πώς
παρηγορεί τους ασθενείς;
Ο όσιος Πορφύριος παρηγορούσε και
παρηγορεί την πονεμένη ψυχή κάθε ασθενούς λέγοντας :
- « Πολλή ωφέλεια έχουμε από τις
ασθένειες, αρκεί να τις υπομένουμε χωρίς γογγυσμό και να δοξάζουμε τον Θεό,
ζητώντας το έλεος Του.. Περιφρονούμε την ασθένεια, δεν την σκεπτόμαστε,
σκεπτόμαστε τον Χριστό απαλά, ανεπαίσθητα, ανιδιοτελώς και ο Θεός κάνει το
θαύμα του προς το συμφέρον της ψυχής μας..».
- « Η Χάρις του Θεού αλλάζει τον
άνθρωπο...Πάνε τότε όλες οι αρρώστιες...».
- « Όταν πάθεις κάτι και σου πουν
ότι είναι καρκίνος, πρέπει να δοθείς πολύ στην αγάπη του Θεού. Να ηρεμήσεις, να
ησυχάσεις, ν’ αγαπήσεις τον κόσμο, να τα’ αγαπήσεις όλα. Να είσαι όλο αγάπη και
δοξολογία στον Θεό. Να αγιάσει η ψυχή σου...Και τότε ο καρκίνος, αν δεν θεραπευτεί,
τουλάχιστον θα μείνει εκεί που βρίσκεται...».
Πώς
μπορείς να νικήσεις την κατάθλιψη;
« Η μεγάλη τέχνη λοιπόν, το μεγάλο
μυστικό, για ν’ απαλλαγείς απ’ την κατάθλιψη είναι και η εργασία, το
ενδιαφέρον για τη ζωή. Ο κήπος, τα φυτά, τα λουλούδια, τα δέντρα, η εξοχή, ο
περίπατος στην ύπαιθρο, η πορεία, όλα αυτά βγάζουν τον άνθρωπο από την αδράνεια
και του δημιουργούν άλλα ενδιαφέροντα. Επιδρούν σαν φάρμακα. Η ασχολία με
την τέχνη, τη μουσική κλπ. κάνουν πολύ καλό. Σ’ εκείνο, όμως,
που δίνω τη μεγαλύτερη σημασία είναι το ενδιαφέρον για την Εκκλησία, για τη
μελέτη της Αγίας Γραφής, για τις ακολουθίες. Μελετώντας τα λόγια του Θεού,
θεραπεύεται κανείς χωρίς να το καταλάβει..».