Η διπλή εορτή της 28ης Οκτωβρίου.

Και η 28η Οκτωβρίου είναι διπλή εορτή..μα δεν το γνωρίζουν αρκετοί. Εκτός από την εθνική εορτή τιμής στην εποποιία του 1940, τιμούμε και το πρόσωπο της Θεοτόκου. Εκείνη την ημέρα τιμούμε την Αγία Σκέπη της Θεοτόκου. Η συγκεκριμένη γιορτή μεταφέρθηκε από τη 1η Οκτωβρίου, στις 28 Οκτωβρίου για να τιμηθεί ο τρόπος με τον οποίο σκέπασε η Θεοτόκος τον  απελευθερωτικό Αγώνα των Ελλήνων ενάντια στον φασισμό.

Η επίθεση εναντίον των Ελλήνων ξεκίνησε άλλωστε με την προσβολή στο πρόσωπο της Παναγίας, με τον τορπιλισμό του ελληνικού καταδρομικού ΕΛΛΗ, ανήμερα της γιορτής της, στις 15 Αυγούστου 1940. Το ελληνικό πολεμικό πλοίο ήταν αγκυροβολημένο έξω από τον λιμάνι της Τήνου, όπου και συμμετείχε στις εκδηλώσεις του εορτασμού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. 

Από τότε η Παναγία στάθηκε μπροστά στον τιτάνιο αγώνα των Ελλήνων που για πολλούς εκείνη την εποχή φάνταζε τρέλα. Ω ναι..αυτός ο αγώνας δεν ήταν μόνον ανθρώπινος.. Μα θα διερωτηθεί κάποιος, η Παναγία είναι δυνατόν να επιθυμεί πολεμικές συγκρούσεις και να συνδράμει κιόλας;;

Σαφώς και δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο! Η Παναγία όμως δεν θα μπορούσε να αφήσει ανυπεράσπιστο το ελληνικό έθνος, το οποίο αδικούνταν κατάφωρα. Δεν μπορούσε να αρνηθεί τη βοήθειά της σε όλες τις Ελληνίδες μάνες που προσεύχονταν νύχτα-μέρα για τα παιδιά τους που πολεμούσαν στο μέτωπο. Δεν θα μπορούσε να αρνηθεί τη βοήθειά της στους Έλληνες στρατιώτες που τη επικαλούνταν πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της μάχης..

Είναι πάμπολλα τα θαύματά της και οι παρεμβάσεις της κατά τη διάρκεια των μαχών και πάρα πολλές οι μαρτυρίες των Ελλήνων που αντίκρυζαν μια μαυροφορεμένη γυναίκα να μπαίνει μπροστά στη μάχη καθοδηγώντας τους νικηφόρα, να σώζει από εχθρικές ενέδρες, να προστατεύει από πυροβολισμούς κτλ.

Σήμερα όμως;; Τι γίνεται σήμερα που υποτίθεται διανύουμε μια «ειρηνική» περίοδο; Σήμερα νιώθουμε «ασφαλείς», δεν έχουμε ανάγκη τη βοήθειά της (..έτσι νομίζουμε ) και ανήμερα της εορτής της 28ης Οκτωβρίου θεωρούμε πως είναι μια έξοχη ευκαιρία να κοιμηθούμε παραπάνω ή γιατί όχι..να αποδράσουμε για κανένα 3μερο, αν βολέψει η ημερομηνία της γιορτής..

Μα είμαστε βαθιά νυχτωμένοι..ο μεγαλύτερος εχθρός των Ελλήνων αυτή τη στιγμή είναι η λήθη. Έχουμε «αράξει» στους κόπους και θυσίες των ηρώων του ΄40 και τους έχουμε ξεχάσει. Έχουμε ξεχάσει και την Θεοτόκο και την Σκέπη της και την στοργική αγκαλιά της..Ως πότε όμως; Κόβουμε τις ρίζες του δέντρου..όμως όταν κοπούν οι ρίζες του δέντρου δεν υπάρχει γυρισμός, το δέντρο πέφτει.

Τιμώντας λοιπόν τους αγωνιστές του 1940, ας μην ξεχάσουμε και την Θεοτόκο και την Σκέπη της..με τη βοήθεια της και πάλι οι Έλληνες θα κάνουν το θαύμα..όπως το 1940! Ο εχθρός είναι εντός των τειχών..η λήθη..στο χέρι μας είναι..

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!